اگر فرزندتان علائم اسکیزوفرنی در دوران کودکی را نشان می‌دهد مهم است که هر چه سریع‌تر برای درمان آن اقدام کنید.
 

علائم اسکیزوفرنی کودکان


1. مشکلات مدرسه :
یکی از اولین نشانه‌های اسکیزوفرنی دوران کودکی این است که کودک شما در مدرسه مشکلاتی ایجاد می‌کند. نمرات او ممکن است کاهش بیابد یا ممکن است هرگز نمره‌ی خوبی نگیرند. او ممکن است در تمرکز و توجه مشکل داشته باشد و در کلاس اختلال ایجاد کند یا معلم‌ها ممکن است گزارش بدهند که فرزندتان بیش‌تر زمان کلاس را بدون واکنش می‌گذارند و صرفا در کلاس نشسته است.

در بسیاری از کودکانی که در نهایت اسکیزوفرنی دوران کودکی در آن‌ها تشخیص داده می‌شود، ابتدا ناتوانی در یادگیری است که توجه اطرافیان‌شان را جلب می‌کند. یکی از الزامات تشخیص اسکیزوفرنی دوران کودکی این است که علائم مشابه با اختلالات یادگیری وجود دارند، اما IQ کودک برای چنین اوضاعی ابدا پایین نیست.
 
2. پرخاشگر و تهاجمی بودن :
کودک شما ممکن است بسیار تهاجمی و پرخاشگر باشد، مخصوصا هنگام دفاع از توهمات و تصوراتی که دارد. بسیاری از کودکان ادعا می‌کنند که چیزهایی را  می‌بینند که وجود ندارد مانند دوستان خیالی. یا آن‌ها ممکن است وانمود کنند که قدرت فوق‌العاده‌ای دارند. با این حال، کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی معتقدند که این چیزها واقعی هستند و زمانی که در این رابطه به چالش کشیده می‌شوند، ممکن است در حرف زدن و اعمال‌شان بسیار تهاجمی باشند.
 
3. جدی گرفتن تصویرهای ذهنی :
بسیاری از کودکان گاهی اوقات را به تخیل و تصور کردن چیزهایی در ذهن‌شان می‌گذرانند. با این حال، زمانی تصور کردن و تخیلات خطرناک می‌شوند که کودک قادر به ایجاد تمایز میان واقعیت و خیال نباشد. این امر می‌تواند نشانه‌ای باشد از این‌که او واقعا دچار توهم است. تخیل بیش از حد به تنهایی باعث نگرانی نیست، اما هنگامی که همراه با علائم و نشانه‌های دیگر اسکیزوفرنی دوران کودکی همراه باشد، می‌تواند تصویر کاملی از آن‌چه که در ذهن فرزندتان در جریان است به شما بدهد.
 

اشتباه در تشخیص اختلالات روانپزشکی

همه‌ی کودکانی که اسکیزوفرنی دوران کودکی در آن‌ها تشخیص داده شده‌است، ابتدا اشتباه در تشخیص وضعیت سلامت روان‌شان را تجربه می‌کنند. رد احتمال وجود سایر بیماری‌های روانی و ناتوانی‌های یادگیری بخش مهمی از روند تشخیص است. ابتدا ممکن است اختلال کم‌توجهی- بی‌فعالی، اختلالات خلقی مثل اختلال دوقطبی، اوتیسم، اختلال وسواس فکری-عملی، اختلال اضطراب منتشر یا PTSD در کودک‌تان تشخیص داده شود. علل پزشکی نیز برای توهم و هذیان باید رد شود.
 

درمان اسکیزوفرنی کودکان

گزینه‌های درمانی زیادی برای اسکیزوفرنی دوران کودکی وجود ندارد. درمان اسکیزوفرنی دوران کودکی معمولا ترکیبی از روش‌های درمانی و استفاده از دارو است. بسیاری از مطالعات در تلاش برای تعیین درمان‌های بیش‌تر و بهتر اسکیزوفرنی دوران کودکی انجام شده‌اند، اما تا کنون تنها برای یک نوع روش درمانی و دو مورد دارو شواهدی وجود دارد.
 
۱. بازی درمانی :
همانند هر بیماری روحی روانی، درمان نقش مهمی در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی دارد. مطالعات نشان داده‌اند که شرطی شدن فعال و بازی درمانی، شکل‌های موفقیت‌آمیزی از درمان هستند. یک مطالعه نشان داد که بسیاری از بیماران پس از شرطی شدن فعال بهبود ذهن و گفتار را تجربه کردند. بازی درمانی برای کمک به کودک جهت درک شرایط و نحوه‌ی مدیریت علائم و احساسات طراحی شده‌است.
 
۲. داروها :
برخی از کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی در دوران کودکی ممکن است با نورولپتیک‌های آتیپیکال درمان شوند، اگر چه بعضی از کودکان به این درمان پاسخ نمی‌دهند. مطالعات انجام شده، از مصرف کلوزاپین در درمان اسکیزوفرنی دوران کودکی حمایت می‌کنند. بسیاری از بیمارانی که کلوزاپین را مصرف می‌کنند، در کاهش علائم بیماری روحی موفق هستند. با این حال، کلوزاپین می‌تواند یک سری عوارض جانبی جدی داشته باشد و مهم است که والدین و متخصصان به دقت مراقب کودک‌شان که کلوزاپین مصرف می‌کند،‌ باشند.
 
۳. کمک گرفتن از یک فرد حرفه‌ای :
اگر فرزندتان علائم اسکیزوفرنی در دوران کودکی را نشان می‌دهد مهم است که هر چه سریع‌تر برای درمان آن اقدام کنید. درمانگران و روانپزشکان، کودک و علائم او را ارزیابی می‌کنند و همه‌ی احتمالات دیگر را قبل از تشخیص اسکیزوفرنی دوران کودکی رد می‌کنند. آن‌ها به کمک شما و معلمان مدرسه قادر خواهند بود که علائم و علل احتمالی را شناسایی کنند.

حتی اگر بعد از انجام بررسی‌ها معلوم شود که این بیماری در فرزند شما وجود ندارد، علائم و نشانه‌های اسکیزوفرنی دوران کودکی موجب نگرانی هر پدر و مادری می‌شود و ممکن است بیماری مهم دیگری در کودک تشخیص داده شود. برای این‌که فرزندتان در این دنیا، مدرسه و خانه کارآمدتر باشد، مهم است که پس از دیدن علائم و نشانه‌ها سریعا او را نزد یک درمانگر ببرید. هر چه درمان زودتر آغاز شود، بیش‌تر احتمال دارد که روش‌های درمانی یا داروی تجویز شده توسط درمان‌گر، نتیجه‌ای موفقیت‌آمیز داشته باشند.

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده – سارا فیضی