از آموزش های تصویری استفاده کنید!

دانشگاه ها و دانشکده های زیادی از طریق تلویزیون درس هایی را تدریس می کنند.
 

 دانشگاه ها و دانشکده های زیادی از طریق تلویزیون درس هایی را تدریس می کنند. مشکل پیدا کردن استاد به حد کافی، نسبت به کثرت داوطلبان، احتمال افزایش تدریس درس هایی در تلویزیون را در آینده بیشتر می کند.
 

تحقیقات زیادی درباره ی فواید آموزش از طریق تلویزیون انجام شده است. امتحانات زیادی در دانشکده ها و دانشگاه های مختلف سراسر دنیا برای انواع محصلان و درس های متفاوت به عمل آمده است. تست های درک دروس روان شناسی، شیمی، اقتصاد، انشاء، فیزیک، ادبیات، ریاضیات و علوم اجتماعی عموما نشان داده، محصلینی که از تلویزیون آموزشی استفاده می کنند مقدار معتنابهی از مطالب را که به طور متوسط مساوی مقداری است که شاگردان از کلاس ها با روش های معمولی فرا می گیرید، می آموزند.
 
به میزان یادآوری نیز در مورد فوق برای مدت های کوتاه و طولانی در سطح بالایی است. تدریس از طریق تلویزیون حتی وقتی که محصلین آمادگی قبلی برای استفاده از آن را نداشته باشند به نظر می رسد که به اندازه ی کلاس درس و یا روش های مختلف تدریس، مفید و موثر است، علاقه و طرز رفتار شاگردان نسبت به تلویزیون آموزشی در دانشکده و دانشگاه چندان مشخص نیست. بعضی اوقات محصلان، آموزش از طریق تلویزیون را به اندازه ی روش های دیگر و گاهی بیشتر و یا کم تر دوست دارند و هیچ حد مشخصی تعیین نشده است، علاقه ی محصلان در مورد درس تدریس شده از تلویزیون، ممکن است برای عده ای خیلی زیاد و برای دسته ی دیگر، کم باشد. افراد در این مورد با هم تفاوت چشمگیری دارند.
 

سخنرانی تلویزیونی یکی از بهترین راه های تماس با تعداد کثیری و دانشجو برای افزایش اطلاعات و مهارت های آنهاست که در غیر این صورت امکان پذیر نمی بود. با تهیه فیلم های تلویزیونی و نوارهای سخنرانی میهمان هایی را می توان به کلاس آورد که حضور آنها در کلاس امکان ندارد و در عین حال می توان فیلم های کوتاهی را نشان داد که مواقع دیگر خسته کننده و گاهی مهمل به نظر می آید. از نمایشگاه هایی که رفتن به آنها بسیار گران و گاه غیر ممکن است، می توان فیلم تهیه کرد. از تمامی وسایل سمعی و بصری باید حداکثر استفاده را در کلاس به عمل آورد. بهره گیری و به کار بردن چنین وسایل و مزایایی بستگی زیادی به قدرت فکری و دقت معلم و توجه و درک محصل دارد.
 

. از نظر، دانشجویان، بزرگترین مشکل، جلب توجه و تمرکز حواس به موضوع و گوینده ی آن است چون آن چه که در روی صفحه ی تلویزیون دیده می شود غیر ملموس و غیرواقعی است. به هر حال، بعضی ها طبق عادت دوران کودکی از تلویزیون انتظار سرگرمی داشته و عده دیگری دچار خیالبافی شده و دسته ای هم خسته و کسل می شوند. به همین جهت باید از فنون لازم و مفید برای جلب توجه و شنیدن به سخنرانی استفاده کرد (به قسمت چ مراجعه شود)، چون در تلویزیون آموزشی معلم نمی تواند ببیند که شاگردان چه می کنند. به علاوه، هر فرد مسئول آموزش و تحصیل خود است و باید بیشتر از موارد عادی دقت کند. فرصت های خوبی برای رشد در اختیار اوست مشروط بر آن که قادر به استفاده از آن و مقاوم در مقابل موقعیت ها باشد.
 

در آموزش تلویزیونی به نظر می رسد محصلان احساس می کنند معلم در سیاره ی دیگری دور از زمین و بدون هیچ گونه تماسی با آنها قرار دارد. چون آنها نمی توانند با او صحبت کنند و او را حضورا ببینند و معلم هم قادر نیست به طور مستقیم با آنها تماس گرفته، آنها را ببیند و با آنها حرف بزند، آنها احساس جدایی می کنند. این احساس، با به خاطر آوردن این که اگر چه معلم شما را نمی بیند ولی آگاه است که با شما حرف می زند کاهش می یابد. او صدها شاگرد داشته و دارد و با تک تک افراد صحبت می کند.
 
اگر شما هم محصل واقعی باشید، این ارتباط برقرار خواهد شد، اگر چه او شما را نمی بیند. در صورتی که شما فرد به خصوصی از لحاظ علاقه و احساس باشید، احتمالا او که در طول کار و تدریس خود افراد مشابهی را دیده، در موقع تدریس این موضوع را به خاطر می آورد و سعی می کند در سخنان خود وجود شما را در نظر بگیرد. او می کوشد به بعضی سوال ها که فکر می کند شما در سر دارید، جواب بدهد و راه های جدید و جالبی برای مشکلات را ارایه کند، ایده ها و هدف ها و اصول قابل بیانی را که به راحتی در اختیار افراد نیست توضیح دهد.
 
اگر چه او فرصت روبه رو شدن با شما را پیدا نمی کند، ولی او با شما حرف می زند و امیدوار است که شمای نوعی هنگامی که مقابل تلویزیون نشسته اید، واقعا به او گوش دهید و حضور ذهن داشته باشید. موفقیت این کار در گرو ایمان طرفین خواهد بود.
 

 
منبع: کتاب «رمز موفقیت در تحصیل»