فواید بازی کردن کودکان در هوای آزاد (بخش اول)

کودکان برای داشتن رشد خوب و مناسب نیاز دارند که در هوای آزاد بازی کنند. برخی از مهمترین فواید سلامتی بازی کودکان در هوای آزاد این است که به آنها کمک می‌کند تا هویت خود را به‌دست آورند، قدرت جسمانی آنها را افزایش می‌دهد و مقاومت آنها را در برابر بیماری‌های مختلف بالا می‌برد. بسیاری از والدین آگاهی کمتری نسبت به اهمیت بازی کردن کودکان در هوای آزاد دارند و سعی می‌کنند تا با آوردن دلایلی مثل ترس از بیمار شدن کودک، ژولیده شدن و نامرتب شدن ظاهر کودک یا برخی اوقات سرکش و نافرمان شدن کودک این فرصت را نادیده بگیرند. با این وجود، در ادامه به بررسی تاثیرات مفید و مفرح بازی کودکان در هوای آزاد و فضای باز بر رشد و توسعه کودک می‌پردازیم.
 

بازی کردن در هوای آزاد فواید بسیار زیادی برای کودک دارد مشروط بر اینکه قوانینی برای این بازی کردن وجود داشته باشد که والدین آنها را برای کودک تعیین کرده ‌اند. زیگومند فروید می‌گوید: کودکان تجربه‌های بسیار زیادی را در مرحله انتقال بیماری و عوامل بیماری زا از طریق دهان به‌دست می‌آورند. در این مرحله مغز کودک او را وادار می‌کند تا تمام چیزهایی را که در اطرافش می‌بیند در دهانش قرار بدهد یا با آنها بازی کند و در مورد جهان پیرامون خود بیاموزد.

در این مرحله فعالیت کودکان بیشتر از قبل می‌شود و به والدین توصیه می‌شود که وقتی کودک از آنها سوالاتی را می‌پرسد یا در حضور آنها کاری را انجام می‌دهد که از نظر آنها صحیح نیست، دقت کنند تا به کودک بیاموزند که چه چیزی برای او خوب است و چه چیزی خوب نیست.
 

مرحله انتقال بیماری و عوامل بیماری زا از طریق دهان مرحله‌ای اساسی در تغییر شکل شخصیت کودک است و تاثیراتی در صداقت یا اعتماد به نفس او به عنوان یک فرد بالغ در آینده دارد. بسیاری از والدین از اهمیت این مرحله در رشد کودک آگاه نیستند و کودکان را وادار می‌کنند تا بسیاری از چیزها را در خانه فرا بگیرد- درست مثل اینکه کودک را در قفسی قرار می‌دهند. این کار در آینده آزادی بیان فرد را از او می‌گیرد و او را به گونه‌ای پرورش می‌دهد که تمایل به پنهان کردن حقیقت داشته باشد.
 

بازی کودکان در هوای آزاد در تقویت سیستم دفاعی بدن آنها بسیار موثر است. مطالعات متعدد نشان داده است شیوع حساسیت‌ها و بیماری‌های آلرژیک – از جمله آسم و اگزما (درماتیت) – در کودکانی که اغلب آزاد هستند تا در فضای باز بازی کنند در مقایسه با کودکانی که تنها در فضای بسته اتاق بازی می‌کنند کمتر است. بدن انسان دارای سلول حافظه است که به شکلی فعال تمامی چیزهایی که وارد بدن می‌شود را در نظر می‌گیرد و هنگامی که ورودی خطرناک باشد، در برابر آن پاسخ می‌دهد.

کودکانی که حجم بازی‌های فضای آزادشان زیاد است با آلودگی زیادی روبه‌رو هستند (در این شرایط کودک میکروب‌های زیادی را به بدنش وارد می‌کند). وقتی این کار مکررا اتفاق می‌افتد، در ذهن کودک چیزهایی که در بیرون یافت می‌شوند بی‌ضرر هستند، به همین دلیل وقتی کودک غذای حاوی پروتئین مصرف می‌کند از نظر مغز کودک بی‌ضرر شناخته می‌شوند.
 

کودکانی که تجربه بازی کردن در فضای آزاد را در دوران رشد خود داشته باشند در آینده تجربه‌های بیشتری در شرایط یادگیری خواهند داشت. بازی کردن در فضای آزاد کودک را وادار می‌کند تا بر مسئله به‌وجود آمده متمرکز شود، آن را بررسی کند و در مدت زمان کوتاهی به حل آن بپردازد. به این ترتیب کودک به نقطه کانونی عادت می‌کند و می‌تواند از آن در یادگیری‌های خود استفاده کند.

سطح علاقمندی به یادگیری در کودکانی که اغلب در خارج از خانه بازی می‌کنند بالاتر از کودکانی است که بازی‌های آنها تنها به خانه محدود می‌شود. بازی کردن در فضای آزاد باعث می‌شود که بدن کودک اغلب تجربه بازی کردن در هوای آزاد را داشته باشد و به این ترتیب کودک تجربه استراحت‌های طولانی مدت را نداشته باشد. در نتیجه، شلوغی و پرمشغله بودن هم مثل بازی در بیرون از منزل برای کودک سرگرم‌کننده خواهد بود. این چیزی است که معمولا والدین باید به کودکان خود آموزش دهند. خواندن کتاب به عنوان یک سرگرمی مداوم و همیشگی نیز می‌تواند در تقویت یادگیری کودک موثر باشد.
 

غالبا دیده می‌شود- و البته در گذشته خود نیز دیده ایم- که بازی کردن کودک در خارج از منزل و در فضای باز به کودک کمک می‌کند تا همبازی هایی را برای خود پیدا کند. در علم روانشناسی گفته می‌شود که این مرحله به کودک کمک می‌کند تا بدون داشتن توقع و انتظار از دیگران با همه مردم رابطه خوبی را برقرار کند. حتی والدین کودک نیز می‌توانند در هنگام بازی کودک خود را همراهی کنند. در صورت تداوم و استمرار تجربه پیدا کردن همبازی و بازی با دیگران در فضای آزاد بطور اتوماتیک روحیه همکاری بالاتری در کودک شکل خواهد گرفت و در آینده به کودک کمک می‌کند تا در جهت ارتقاء حقوق فردی و حقوق گروهی تلاش کند.
 

موتور احساسی حالتی است که در آن هماهنگی کارآمدی میان سیستم عصبی- به‌ویژه حواس- و حرکات بدن دیده می‌شود. زیاد بازی کردن در فضای آزاد باعث می‌شود که حواس فعال تر شوند و شناخت بیشتری از اشیاء و چیزهای مختلف به‌دست آورند. این فعالیت به بدن کمک می‌کند تا بدون تجربه احساس سختی در حرکت قادر به کنترل تحریک وارد شده باشد.
 

طبق نظریه پیاژه (روان‌شناس، زیست‌شناس و شناخت‌شناس سوئیسی) در خصوص مراحل رشد کودک، سنین ۰ تا ۲ سالگی زمان بهتری برای بازی کردن کودک در فضای بیرون و هوای آزاد است زیرا کودک یاد می‌گیرد که با چه کسی و چطور ارتباط برقرار کند، چطور محرک‌ها را دریافت کند یا چطور چیزهای مختلف را تعریف کند.

ادامه دارد...

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده – فاطمه یحیی