ایجاد صمیمیت بین خواهر و برادر (بخش دوم)
وقتی کودکان هنوز مهارت‌های لازم برای حل مشکلات بین خود را یاد نگرفته‌اند، اشکالی ندارد که کمی کمک شان کنیم اما وقتی در روابط بچه‌ها دخالت می‌کنیم باید متوجه باشیم که نباید طوری به نظر برسد که انگار داریم طرف یکی از آنها را می‌گیریم و به مرور بهتر است اجازه دهیم خودشان اختلاف‌هایشان را حل کنند. در این مطلب به راه‌های ایجاد صمیمیت و پیوند بین خواهر و برادرها اشاره خواهیم کرد.
کارهای ساده‌ای به کودکان بدهید و سعی کنید هدف تان فقط همراه کردن او باشد، بدون اینکه از این کارهای جدید خسته شود یا احساس حسادت کند.
راه‌های ایجاد صمیمیت و پیوند بین خواهر و برادرها
- وقتی در بیمارستان هستید، کودک نوپای شما احتمالاً در مورد حال شما نگرانی ندارد، بلکه می‌خواهد بداند چه اتفاقی قرار است برای خودش بیفتد. شما می‌توانید قبل از رفتن به بیمارستان برای مثال به کودک تان بگویید وقتی شما در بیمارستان هستید، عمه، بابا یا خاله پیش او می‌آید و او را پیش شما می‌آورد.
- دیدار خواهران و برادران بزرگ‌تر در بیمارستان با نوزاد باعث آمادگی بهتر آنها برای پذیرش عضو جدید خانواده خواهد شد. پس به همسرتان بگویید کودک را به بیمارستان محل زایمان شما بیاورد تا نوزاد را ببیند و شما بعد از یک یا دو روز کودکی غریبه را با خود به خانه نبرید.
- هر بچه‌ای در مرحله‌ای از مواجهه با خواهر یا برادر کوچکش ممکن است تحریک شود و واکنش نشان دهد، پس منتظر اتفاق‌های ناخوشایند هم باشید، آمادگی لازم را به دست آورید و برای مدیریت شرایط جدید مطالعه و تمرین کنید.
- به کودک بزرگ‌تر کمک کنید جایگاه خود را در خانواده بداند تا اوقات شادتان بسیار بیشتر از زمان‌های تنش‌زا باشد تا خیلی زودتر از زمانی که تصور می‌کنید یک کودک بزرگ‌تر مهربان وصمیمی داشته باشید.
- برای آمادگی کودک بزرگ‌تر بهتر است از دوران بارداری در مورد ورود یک برادر یا خواهر جدید با او صحبت کنید، زیرا کودکان به هر حال در مرحله‌ای از دورۀ بارداری متوجه می‌شوند که چیزی تغییر کرده است و تغییر برای یک کودک ناراحت‌کننده است.
- دوران نوزادی کودک اول تان را با ورق زدن آلبوم‌هایش به او نشان دهید و در طول آن می‌توانید توضیحات خلاصه‌ای بدهید، مثلاً بگویید بچه‌های کوچولو خیلی شیر می‌خورند یا مامان همیشه بچه را بغل می‌کند، همان‌طور که تو را بغل می‌کردم تا کودک تان بفهمد باید انتظار چه چیزهایی را داشته باشد.
- نام‌هایی را که در ذهن تان دارید اسم ببرید و از او بخواهید که از میان آنها یکی را انتخاب کند و وقتی نوزادتان به دنیا آمد، به همه بگویید که او نام خواهر یا برادر جدیدش را انتخاب کرده است.
- او را برای خرید لوازم نوزاد جدید همراه تان ببرید و بگذارید او در انتخاب به شما کمک کند و برای او هم هدیه بخرید تا از ابتدا خودش را از این اتفاق جدید جدا نبیند، بلکه همراه شما بداند.
- در روزهای نزدیک زایمان، از او بخواهید در آماده کردن اتاق و وسایل نوزاد به شما کمک کند. همچنین می‌توانید ساک لوازم بیمارستان خود را همراه او جمع کنید و ببندید.
- کارهای ساده‌ای به او بدهید و سعی کنید هدف تان فقط همراه کردن او باشد، بدون اینکه از این کارهای جدید خسته شود یا احساس حسادت کند.
- اگر با به دنیا آمدن نوزاد، لازم است هر تغییری در خانه و محیط بازی یا محل خواب او بدهید، این کار را چند ماه قبل از تولد نوزاد انجام دهید و دلیل دیگری برای این تغییر پیدا کنید تا او را نیز در این تغییر همراه کنید. این کار به کودک بزرگ‌تر این فرصت را می‌دهد که قبل از مواجه شدن با ورود نوزاد به شرایط جدیدش عادت کند.
- کودکان از سن بسیار کم، روابط پدر و مادرها با خودشان را با روابط والدین با دیگر خواهرها و برادرهایشان می‌سنجند. اگر کودک تان ببیند که رفتار شما با او در مقایسه با خواهر یا برادر دیگرش منصفانه و دور از برتری یا تفاوت است، روابط خودشان نیز محکم‌تر خواهد شد. بنابراین، یکسان بودن میزان مراقبت، مهربانی و تحسین والدین در حق همهٔ بچه‌ها اهمیت خاصی دارد.
- هر کودکی توانایی خاص و روحیات مشخص خودش دارد، پس مقایسه کردن بچه‌هایتان با یکدیگر کاری نادرست است و اثر مخربی خواهد داشت. کودکان از مقایسه شدن با دیگران، به ویژه با خواهر یا برادر خودشان بیزارند. وقتی کودک تان با دیگری مقایسه می‌شود، این پیام را دریافت می‌کند که فرزند دیگر از او بهتر است و شما او را کمتر از فرزند دیگر دوست دارید که همین شروعی برای حس حسادت و از بین رفتن حس دوستی با خواهر یا برادرش است.
- خواهرها و برادرها از انجام یک کار یا بازی با هم لذت می‌برند، حتی کودکانی که ظاهراً هیچ وجه اشتراکی ندارند یا فاصلهٔ سنی‌شان زیاد است نیز می‌توانند راه‌هایی برای لذت بردن از همراهی با یکدیگر پیدا کنند. بنابراین، به فرزندان تان کمک کنید که هر روز زمانی را به بازی کردن یا کسب تجربه‌‌‌ای مثبت با یکدیگر بگذرانند.
- وقتی کودکان هنوز مهارت‌های لازم برای حل مشکلات بین خود را یاد نگرفته‌اند، اشکالی ندارد که کمی کمک شان کنیم اما وقتی در روابط بچه‌ها دخالت می‌کنیم باید متوجه باشیم که نباید طوری به نظر برسد که انگار داریم طرف یکی از آنها را می‌گیریم و به مرور بهتر است اجازه دهیم خودشان اختلاف‌هایشان را حل کنند.
- روی رفتار خودتان نیز کار کنید و آگاهی و شناخت زیادی برای رفتار با کودک تان داشته باشید. به عنوان مثال، حرف زدن با کودک، اهمیت به شاد بودن و بازی کردن با او را فراموش نکنیم و یادمان باشد که هر لحظه در زندگی، این ما هستیم که الگوی رفتاری آنها خواهیم بود.
منبع: سایت مادرشو
- دیدار خواهران و برادران بزرگ‌تر در بیمارستان با نوزاد باعث آمادگی بهتر آنها برای پذیرش عضو جدید خانواده خواهد شد. پس به همسرتان بگویید کودک را به بیمارستان محل زایمان شما بیاورد تا نوزاد را ببیند و شما بعد از یک یا دو روز کودکی غریبه را با خود به خانه نبرید.
- هر بچه‌ای در مرحله‌ای از مواجهه با خواهر یا برادر کوچکش ممکن است تحریک شود و واکنش نشان دهد، پس منتظر اتفاق‌های ناخوشایند هم باشید، آمادگی لازم را به دست آورید و برای مدیریت شرایط جدید مطالعه و تمرین کنید.
- به کودک بزرگ‌تر کمک کنید جایگاه خود را در خانواده بداند تا اوقات شادتان بسیار بیشتر از زمان‌های تنش‌زا باشد تا خیلی زودتر از زمانی که تصور می‌کنید یک کودک بزرگ‌تر مهربان وصمیمی داشته باشید.
- برای آمادگی کودک بزرگ‌تر بهتر است از دوران بارداری در مورد ورود یک برادر یا خواهر جدید با او صحبت کنید، زیرا کودکان به هر حال در مرحله‌ای از دورۀ بارداری متوجه می‌شوند که چیزی تغییر کرده است و تغییر برای یک کودک ناراحت‌کننده است.
- دوران نوزادی کودک اول تان را با ورق زدن آلبوم‌هایش به او نشان دهید و در طول آن می‌توانید توضیحات خلاصه‌ای بدهید، مثلاً بگویید بچه‌های کوچولو خیلی شیر می‌خورند یا مامان همیشه بچه را بغل می‌کند، همان‌طور که تو را بغل می‌کردم تا کودک تان بفهمد باید انتظار چه چیزهایی را داشته باشد.
- نام‌هایی را که در ذهن تان دارید اسم ببرید و از او بخواهید که از میان آنها یکی را انتخاب کند و وقتی نوزادتان به دنیا آمد، به همه بگویید که او نام خواهر یا برادر جدیدش را انتخاب کرده است.
- او را برای خرید لوازم نوزاد جدید همراه تان ببرید و بگذارید او در انتخاب به شما کمک کند و برای او هم هدیه بخرید تا از ابتدا خودش را از این اتفاق جدید جدا نبیند، بلکه همراه شما بداند.
- در روزهای نزدیک زایمان، از او بخواهید در آماده کردن اتاق و وسایل نوزاد به شما کمک کند. همچنین می‌توانید ساک لوازم بیمارستان خود را همراه او جمع کنید و ببندید.
- کارهای ساده‌ای به او بدهید و سعی کنید هدف تان فقط همراه کردن او باشد، بدون اینکه از این کارهای جدید خسته شود یا احساس حسادت کند.
- اگر با به دنیا آمدن نوزاد، لازم است هر تغییری در خانه و محیط بازی یا محل خواب او بدهید، این کار را چند ماه قبل از تولد نوزاد انجام دهید و دلیل دیگری برای این تغییر پیدا کنید تا او را نیز در این تغییر همراه کنید. این کار به کودک بزرگ‌تر این فرصت را می‌دهد که قبل از مواجه شدن با ورود نوزاد به شرایط جدیدش عادت کند.
- کودکان از سن بسیار کم، روابط پدر و مادرها با خودشان را با روابط والدین با دیگر خواهرها و برادرهایشان می‌سنجند. اگر کودک تان ببیند که رفتار شما با او در مقایسه با خواهر یا برادر دیگرش منصفانه و دور از برتری یا تفاوت است، روابط خودشان نیز محکم‌تر خواهد شد. بنابراین، یکسان بودن میزان مراقبت، مهربانی و تحسین والدین در حق همهٔ بچه‌ها اهمیت خاصی دارد.
- هر کودکی توانایی خاص و روحیات مشخص خودش دارد، پس مقایسه کردن بچه‌هایتان با یکدیگر کاری نادرست است و اثر مخربی خواهد داشت. کودکان از مقایسه شدن با دیگران، به ویژه با خواهر یا برادر خودشان بیزارند. وقتی کودک تان با دیگری مقایسه می‌شود، این پیام را دریافت می‌کند که فرزند دیگر از او بهتر است و شما او را کمتر از فرزند دیگر دوست دارید که همین شروعی برای حس حسادت و از بین رفتن حس دوستی با خواهر یا برادرش است.
- خواهرها و برادرها از انجام یک کار یا بازی با هم لذت می‌برند، حتی کودکانی که ظاهراً هیچ وجه اشتراکی ندارند یا فاصلهٔ سنی‌شان زیاد است نیز می‌توانند راه‌هایی برای لذت بردن از همراهی با یکدیگر پیدا کنند. بنابراین، به فرزندان تان کمک کنید که هر روز زمانی را به بازی کردن یا کسب تجربه‌‌‌ای مثبت با یکدیگر بگذرانند.
- وقتی کودکان هنوز مهارت‌های لازم برای حل مشکلات بین خود را یاد نگرفته‌اند، اشکالی ندارد که کمی کمک شان کنیم اما وقتی در روابط بچه‌ها دخالت می‌کنیم باید متوجه باشیم که نباید طوری به نظر برسد که انگار داریم طرف یکی از آنها را می‌گیریم و به مرور بهتر است اجازه دهیم خودشان اختلاف‌هایشان را حل کنند.
- روی رفتار خودتان نیز کار کنید و آگاهی و شناخت زیادی برای رفتار با کودک تان داشته باشید. به عنوان مثال، حرف زدن با کودک، اهمیت به شاد بودن و بازی کردن با او را فراموش نکنیم و یادمان باشد که هر لحظه در زندگی، این ما هستیم که الگوی رفتاری آنها خواهیم بود.
منبع: سایت مادرشو
سبک زندگی مرتبط
تازه های سبک زندگی
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}