تمام حواس کودکان به رفتار و گفتار شماست و هر کاری شما بکنید و هر چه بگویید، به زودی همان را از کودک تان دریافت خواهید کرد.
 

مقدمه

تولید و ایجاد کلمات از طریق صوت، حرف زدن یا سخن گفتن نام دارد. حرف زدن است که باعث ایجاد مکالمه، مذاکره کردن و در نهایت شروع روابط اجتماعی با دیگران می‌شود. یکی از راه‌های ارتباطی خیلی مهم با کودکان هم همین حرف زدن است. این روزها کم شدن حرف زدن و گفت‌وگو در خانواده‌ و کاهش ارتباطات کلامی میان اعضای آن تبدیل به یک عادت شده است. اما راه چاره چیست؟ در این مطلب می‌توانید با راه و روش حرف زدن با کودکان آشنا شوید.
 

راه و روش حرف زدن با کودکان

اول کمی فکر کنیم :
والدین و به ویژه پدرها اغلب با عنوان کردن مواردی مثل گرفتاری‌ شغلی، خستگی و مشکلات مالی زمان بسیار کمی در روز را با کودک خود می‌گذرانند تا با او حرف بزنند. یک لحظه فکر کنیم، آیا برای آیندهٔ کودک نیست که تلاش و کار می‌کنیم؟ می‌دانیم که تمام ولدین کودکان شان را دوست دارند ولی گاهی ما یادمان می‌رود که غیر از مسائل مالی، روح و روان کودک مان نیز نیاز به تقویت و هزینه دارد. اگر بتوانیم راه درست حرف زدن خود با کودکان را یاد بگیریم، آنها هم درست حرف زدن را از ما یاد خواهند گرفت. درست است که پدر یا مادر بودن یکی از سخت‌ترین کارهای این دنیاست، اما این هم بسیار مهم هست که با تمام خستگی‌‌ها باز هم صحبت کردن با کودک و همچنین گوش دادن به حرف‌ها و آرزوهایش را در نظر بگیریم.
 
به قدر کافی زمان بگذاریم :
این درخواست از کودک که هر چه شما می‌گویید و می‌خواهید باید انجام شود، می‌تواند برایش به این مفهوم باشد که او برایتان مهم نیست و توجهی به او ندارید و در واقعیت هم همین است، یعنی نظرات و افکار او برای ما مهم نیست! پس او نیز در مقابل به شما توجه نمی‌کند و احترام نخواهد گذاشت. برای تربیت درست و بهتر بچه‌ها باید زمان صرف کنیم، همه چیز را در آره یا نه خلاصه نکنیم، برای پاسخ به سؤالات زیادشان وقت بگذاریم و با صبر کامل و مرتبط به آنها جواب بدهیم.
 
به کودک گوش دهیم :
کودکان دوست دارند برای شما با ارزش باشند، در واقع همه این را می‌خواهند. به کودک تان واقعاً نشان بدهید که تمام دقت شما به شنیدن حرف‌هایی است که دارد می‌زند. کار کردن و وقت‌گذرانی با موبایل تان، تلویزیون نگاه کردن، صحبت کردن با دوستان تان و کارهای دیگر حواس شما را پرت می‌کند و کودک اینها را می‌بیند و می‌فهمد. ولی اگر نمی‌توانید به حرف‌های کودک تان گوش بدهید، تظاهر به این کار هم نکنید. گوش دادن به حرف‌های کودک تان باعث ایجاد اعتمادبه‌نفس می‌شود و کودک احساس ارزشمند بودن خواهد کرد.
 
یک الگوی خوب باشیم :
کودکان مشغلولیت‌های ذهنی و درگیری‌های ما را ندارند، بنابراین در ذهن شان فضا و جای بیشتری برای توجه به اطراف و تقلید از والدین خود دارند. به عبارت دیگر، تمام حواس آنها به رفتار و گفتار شماست و هر کاری شما بکنید و هر چه بگویید، به زودی همان را از کودک تان دریافت خواهید کرد. برخورد خوب و خوش‌رفتاری شما با کودک به او یاد می‌دهد چطور با شما و دیگران رفتار کند. اگر شما دروغ بگویید، کودک تان هم شروع به دروغ گفتن خواهد کرد. اگر فردی خوش‌صحبت باشید، خواهید دید که فرزندتان هم شیرین‌زبان خواهد بود. فراموش نکنید که ثابت‌ قدم بودن در رفتار خوب نیز ملاک است، یعنی اگر توقع دارید همیشه کودک تان راست بگوید، خودتان هم نباید یک بار راست بگویید و یک بار دروغ!
 
از جمله‌های مثبت استفاده کنیم :
به جای عبارت‌های منفی مثل «نه»، «دست نزن»، «نکن»، بهتر است از عبارت‌های مثبت استفاده کنید. همچنین هرگز از کلمه‌هایی که باعث ایجاد حس گناه در کودک می‌شود استفاده نکنید، چون کودکان از همان ابتدا قدرت درک بسیاری از چیزها و احساسات را ندارند، پس نباید برای اشتباهات شان مدام آنها را مؤاخذه و سرزنش کنید. از عبارت‌های سرزنش‌کننده هم استفاده نکنید، زیرا احساس بی‌ارزشی را در کودک تقویت می‌کند. در عوض، جمله‌های مثبت به کودک اعتمادبه‌نفس و احساس شاد بودن می‌دهند. رفتارش را بهتر خواهد کرد و تلاش او را برای رسیدن به کاری که درست است و شما می‌خواهید بیشتر می‌کند.
 
به چشم‌هایش نگاه کنیم :
وقتی با فرزندتان صحبت می‌کنید، همه چیز را کنار بگذارید و مستقیم و با مهربانی به چشم‌هایش نگاه کنید. هم شما و هم کودک تان اثر کلمه‌ها و واژه‌ها را زمانی بهتر احساس می‌کنید که در محیطی آرام قرار بگیرید و به چشم‌های هم نگاه کنید و با آرامش با یکدیگر حرف بزنید. این کار علاوه بر مهم بودن، دلچسب و سرشار از احساس عمیقی است که باید حتماً آن را تجربه کنید.
 
به لحن مان دقت کنیم :
لحن حرف زدن شما اثر مشخصی با یادگیری حرف زدن کودک تان دارد. اگر با کودکی که پرخاشگری می‌کند یا مدام ناله می‌کند که بچه‌های نوپا بر حسب طبیعت شان این رفتار را خواهند داشت، با لحنی تند و پرخاشگر صحبت کنید، نتیجهٔ کار مشخص است؛ اوضاع فقط بدتر خواهد شد! پس وقتی کودک آرام شد با او حرف بزنید و راهکارهای برخورد با ناله‌ کردن کودک تان را پیدا کنید. همچنین بالا و پایین شدن تن صدای شما باید بسیار هماهنگ و متناسب با موقعیت باشد، پس اگر همیشه با داد و فریاد حرف می‌زنید باید این عادت را ترک کنید، چون شاید فرزندتان هم به شما نگاه می‌کند و کار شما را تقلید کرده است.

ادامه دارد...

منبع: سایت مادرشو