دوران جوانی یکی از آن فرصت های ارزشمندی است که استفاده نکردن و یا کوتاهی کردن در آن می‌تواند آینده تلخی را برای شما در پی داشته باشد.
 

مقدمه 

بسیاری از ما در زندگی خودمان حسرت روزها و فرصت های را می خوریم که ای کاش، بهترین استفاده ها را از آن می کردم و می‌توانستم موفقیت های بیشتری را کسب کنم. بله! فرصت ها صبر نمی‌کنند تا ما تصمیم خودمان را بعد از مدتی اعلام کنیم و او منتظر ما بماند، فرصت ها را اگر در زمان خودش بتوانیم شکار کنیم کار مهمی انجام داده ایم اما اگر بگذاریم تا زمان بگذرد، امر مهمی را از دست داده ایم. چون فرصت ها محدود هستند و از بین رفتنی و شما نمی‌توانید فرصت ها را در گاو صندوق منزل خودتان ذخیره کنید و هر وقت دلتان خواست استفاده کنید. 
 

شما فرصت سوز هستید یا فرصت ساز؟

فرصت ها در زندگی تمام افراد وجود دارند
نمی‌توانیم بگوییم که در زندگی من هیچ فرصتی وجود نداشته تا من از آنها استفاده کنم و تبدیل به فرد موفقی شوم. چون این حرفها بهانه ای بیش نیست و نمی‌تواند توجیه از دست دادن فرصت ها باشد. در زندگی تمام افراد این فرصت وجود داشت تا انتخاب بهتری داشته باشند و از فرصت های بوجود آمده بهترین استفاده را ببرند و زندگی خودشان را متحول سازند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند؛ خدا در زندگی تان، نسیم های حیات بخشی را جای داده، با آمادگی فراوان، آن فرصت ها را دریابید و از آنها استفاده کنید. [1] 

این شما هستید که باید از فرصت ها استفاده کرده و خودتان را از خواب غفلت بیدار کنید تا چشمان شما باز شود و فرصت های که در اطراف تان پرسه می‌زنند را ببینید. تمام توان خودتان را صرف این کنید که در دنیا و آخرت تبدیل به فرد موفقی شوید. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند؛ مومن باید از نیرویش به نفع خود و از دنیایش برای آخرتش و از جوانی، پیش از پیری اش و از زندگی، پیش از مرگش بهره بگیرد. [2] 
 
فرصت ها مانند ابر هستند
فردی که در زندگی خودش نظم و برنامه ریزی نداشته باشد، زندگی او سراسر سردرگمی خواهد شد. وجود این آشفتگی ها باعث خواهد شد تا چشمان فرد نتواند، فرصت ها را خوب ببیند. و زمانی به خودش خواهد آمد که خبری از فرصت‌ها نخواهد بود. چون فرصت ها همانند ابر در حال حرکت هستند و از کنار ما عبور می‌کنند و اگر بتوانیم در زمان خودش از آنها استفاده کنیم کار مهمی را انجام داده ایم، اما اگر غافل باشیم، فرصت ها فرار خواهند کرد. امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) فرمودند: فرصت مانند ابر از افق زندگی می‌گذرد، هرگاه فرصت های خیری پیش می‌آید غنیمت بشمارید و از آنها بهره بگیرید.[3]

نکته: با وجود بی برنامگی و نامنظم بودن، شما نمی‌توانید وجود فرصت ها را درک کنید. زمان کوتاه تر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنیم، پس زمان خودمان را مدیریت کنیم تا بتوانیم از فرصت های بوجود آمده بهترین استفاده را ببریم. این فرصت ها دوباره به سراغ شما نمی آید و زمان زیادی را برای بازگشت آن باید انتظار بکشید. امام علی (علیه‌السلام) فرمودند: فرصت (مناسب) زود می‌گذرد و دیر بر می‌گردد. [4] 
 
بزرگترین هنر زندگی
بزرگ ترین هنر زندگی، استفاده از فرصت های بی نظیری است که بر ما می گذرد و زمان استفاده از آنها نیز محدود است. اگر آینده برای شما مهم است و دوست دارید که آینده درخشانی در انتظار شما باشد باید هنرمند خوبی باشید و از فرصت های بوجود آمده بهترین استفاده را ببرید و هنر خود را به فرصت های بوجود آمده نشان دهید. کوتاهی و کم کاری را کنار بگذارید تا فرصت های بوجود آمده را بهتر ببینید. امام باقر (علیه السلام) فرمودند؛ از کوتاهی کردن به هنگام فراهم بودن فرصت ها بپرهیز؛ زیرا این عرصه نوسانی را در بر دارد که برای صاحبانش زیانبار است.[5]
 
فرصت ها را دریابید
بهره گیری صحیح و دقیق از این فرصت ها، مایه رشد و غفلت و چشم پوشی از آن سبب خسارت است. برای پیشرفت خود باید لحظاتی را که در آن به سر می بریم، دریابیم؛ چرا که گذشته از بین رفته و آینده هم نیامده است و شما در حال زندگی می‌کنید. نگذارید این عمر ارزشمند شما در مسیر تباهی تمام شود چون پشیمان خواهید شد. امیرمومنان علی(علیه‌السلام) فرمودند ؛ وقت اگر بیهوده بگذرد، مقْت (یعنی موجب خشم، بیزاری و تنفر) است. [6]
 

فرصت دوران جوانی

در مسیر پر پیچ و خم زندگی بشر موقعیت ها و فرصت های نابی در تمامی شئون مادی و معنوی پیش می آید که ناپایدار و زودگذر است و مانند ابر بهاری در حال گذر هستند و ممکن است بر اثر کمترین مسامحه و چشم بر هم زدنی، بزرگ ترین فرصت ثمربخش زندگی از کف برود و برای صاحبش، فقط شکست و ندامت باقی بماند و حسرتهای که هیچ فایده ای نخواهند داشت. دوران جوانی یکی از آن فرصت های ارزشمندی است که استفاده نکردن و یا کوتاهی کردن در آن می‌تواند آینده تلخی را برای شما در پی داشته باشد. امام علی (علیه‌السلام) فرمودند: جوانی که اهل تن پروری و در دوران سلامتی، سرمایه ای مهیا نکرده و در اولین فرصت های زندگی و نیرومندی درس عبرتی نگرفته و درخشنده ترین دوران عمر را به رایگان از کف داده، آیا می‌تواند در پیری جز شکستگی و ذلت انتظاری داشته باشد؟ [7]

پی نوشت :
[1] بحارالانوار، جلد 68، صفحه 221
[2] اصول کافی، جلد 2، صفحه 70
[3] نهج‌‌البلاغه، حکمت 21
[4] غررالحکم ، صفحه 473
[5] تحف‌العقول ،صفحه 286
[6] شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، جلد 11،صفحه 233
[7] نهج البلاغه، خطبه 83