نقش بازی در درمان اختلالات کودکان (بخش دوم)

بازی به کودکان فرصت می دهد تا نقش های جدید را بازی کنند و در محیطی ایمن رویکردهای گوناگون حل مسئله را مورد آزمایش قرار دهند.
 

- بازی فرصت هایی را برای رها سازی احساسات نظیر خشم و ترس در اختیار کودکان قرار می دهد که بیان آن به شیوه ای دیگر دشوار است و به آنها اجازه می دهد تا بدون ترس از سرزنش بزرگسالان، ناکامی خود را بر سر وسایل بازی تلافی کنند.

- بازی فرصتی را برای کودکان فراهم می سازد تا مهارت های اجتماعی را که ممکن است در سایر موقعیت ها به راحتی قابل یادگیری نیستند به دست آورند.

- بازی به کودکان فرصت می دهد تا نقش های جدید را بازی کنند و در محیطی ایمن رویکردهای گوناگون حل مسئله را مورد آزمایش قرار دهند.
 
این روش درمانی بر این باور است که منجر به کشف حقایق فکری و احساسی کودک شده و موجب می شود کودک بتواند بهتر فکر و عمل کند و در مسیر سالم تری از زندگی قرار گیرد. البته لازم است که یک درمانگر ماهر با اثبات خود به عنوان فردی قابل اعتماد، در طول زمان کودک را متقاعد کند که توانسته همدمی بیابد که می تواند با او همراهی کند و خودکاوی های شخصی اش را با او در میان بگذارد. اما تنها ایجاد یک فضای قابل اطمینان برای درمان کافی نیست و درمانگر تلاش می کند،  جنبه های درمانی کودک را نیز کنترل کرده و در دست بگیرد.
 
به عنوان مثال کودکی که یارای روبرو شدن با پدر الکلی خود را ندارد، می تواند در مقابل یک عروسک به جای پدر خود قرار گیرد، حرف هایش را بزند و بدون هیچ ترسی، از او انتقام بگیرد. کودک همچنین می تواند احساسات غیرقابل تحمل و ناخوشایندش درباره خود و تعارضات درونی اش را بیرون بریزد و آنها را تبدیل به یک واقعیت موجود در زندگی کرده و با آرامش بیشتری اقدام به پذیرش آنها کند.
 
این روش همچنین با ایجاد شادمانی و عزت نفس بیشتر، انجام فعالیت های اختیاری و خودجوش در کودکانی که بیش از سایرین توسط والدین کنترل شده اند را امکان پذیر می کند. کودکان مهاجم نیز تحت تاثیر این روش، آرام، مسئول و بازتاب دهنده تر بار می آیند و حساسیت کودکان خودشیفته نیز در برابر عزت نفس خدشه دار شده و واکنش های خصمانه کاهش می یابد. تمام آنچه یک بازی درمانگر روان تحلیلی در جلسات درمان انجام می دهد، در جهت کمک به خودشناسی کودک و آشنایی با خودپنداره او و برنامه ریزی برای اجرای مسئولیت هایش در زندگیست.
 

از سوی دیگر همزمان با اجرای درمان و ارتقای احساس مالکیت کودک در زندگیش، باید به واقعیات دیگری نیز توجه کرد. به عنوان مثال در نظر گرفتن این مساله که کودکان تحت نظر و کنترل والدین شان زندگی می کنند، ما را بر آن می دارد که در جهت حمایت، راهنمایی و آگاه سازی والدین نیز گام های مورد نیاز را برداریم. در این راستا لازم است در کنار جلسات فردی با کودک، با والدین و اعضای خانواده او نیز، گاهی با حضور کودک و گاهی بدون او ملاقات هایی ترتیب دهیم.
 
بازی درمانی تحلیلی، رویکردی که توسط برخی درمانگران صورت می پذیرد، فراتر از دردها و مشکلات روزمره گام بر می دارد و مسیر را برای رسیدن به زندگی بهتر، هموار و روشن می کند
 
این روش درمانی همچنین در کمک رسانی به کودکانی که محدودیت های مشخص و قابل توجهی دارند بسیار تاثیرگذار است و به افزایش احساس امنیت، سازگاری، شناخت و پذیرش خود و کنار آمدن با نگرش های شخصی منجر شود.
 
بنابراین در صورت بروز هرگونه نافرمانی در کودک، که منجر به بروز لجبازی و مقاومت در رفتار او می شود و یا هر اقدامی که آرامش رابطه والد و فرزندی شما را بر هم می زند، می توانید با مراجعه به مراکز روان درمانی کودک اقدام مناسبی جهت بهبود مشکلات رفتاری کودک خود کنید. بدانید که درمان یک اختلال در سنین کودکی بسیار کم هزینه تر از رسیدگی و درمان آن در سنین بالاتر و بزرگسالی است.
 
منبع: مرکز مشاوره رهیاب - افسانه احمدی