ملیت :  ایرانی   -  قرن : منبع : دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان

اخوس (Ochus)، نام اول و اصلی داریوش دوم (Darius II) در منابع کهن بوده است. داریوش دوم، ظاهراً به سبب نژاد یا نسبت مادربابلی خویش، سوریائی هم خوانده می‌شد. او پس از شورش بر ضد برادرش سغدیانوس (Sagdianus) که برادر خود خشایارشای دوم، پادشاه قانونی شاهنشاهی را به قتل رسانده بود، در سال 423 ق م، به تخت نشست و نام اخوس را برای خود برگزید. این پادشاه هخامنشی، نوزده سال بر ایران حکومت کرد. او با توجه به تاریخ سنّتی ایران، با داراب (Darab) همسان دانسته می‌شود. داریوش دوم، ششمین شاهنشاه هخامنشی بود و نام وی در پارسی باستان به صورت وهوکه یا وهاوکا (Vauka) آمده است. به روایتی و بر پایه‌ی آنچه یونانیان در تاریخ نوشته‌اند، اخوس یا اوکوس، واژه‌ای یونانی، به معنی فرزند غیرعقدی اردشیر یکم بود. اگرچه در مغرضانه بودن چنین صفاتی از سوی یونانیان، که اصلی‌ترین دشمن ایرانیان بوده‌اند، جای شک و شبهه باقی است.

فعالیت ها : : مشاهیر / اساطیر جهان