ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان

ارجاسپ (Arjasb) یا ارجاسب، در داستان‌های ملی، از نوادگان افراسیاب (Afrasiab) و پادشاه اساطیری توران در زمان پادشاهی گشتاسب (Vishtaspa) و پیامبری زرتشت (Zoroaster) بود. او دژ مستحکمی به نام «رویین‌دژ» بنا نهاد و چند پسر گشتاسب را در جنگ کشت و لهراسب (Lohrasp)، پدر گشتاسب را که ترک پادشاهی گفته و در بلخ به عبادت مشغول بود، به قتل رسانید و به‌آفرین (Behafarin) و هما (Haoma)، دختران گشتاسب را گرفته و در رویین‌دژ محبوس کرد. سرانجام، اسفندیار (Esfandyar)، پسر گشتاسب، رویین‌دژ را تسخیر کرد؛ خواهران را رهایی بخشید و ارجاسپ را به خون برادران و نیای خود کشت و دین زرتشت را رواج داد. ارجاسپ در اوستا، ارجت‌اسپه، به معنی دارنده‌ی اسب ارجمند و با ارزش آمده است. وی به صفت دروغ‌پرست (دُروند) یاد شده است و مراد از این صفت، پیرو آیین دروغ است. ارجاسپ از قبیله‌ی «خیون» از قوم تورانی و پادشاه آن قوم محسوب شده است.