ملیت :  ایرانی   -  قرن : منبع : دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان

ارفخشد (Arpachshad) یا ارفکشاد (عبری: رها کننده)، پسر سام (علیه‌السلام) می‌باشد که ابوالانبیاست و پیامبران از نسل او هستند. ارفخشد دو سال پس از طوفان نوح به دنیا آمد. برادرانش الام (Elam)، اشور (Asshur)، لود (Lud) و ارام (Aram) بودند. ارفخشد با زنی به نام مراغه ازدواج کرد و از او فرزندی به نام عابر یا همان هود نبی به دنیا آمد (به قولی پدر هود نبی بوده است). سام (علیه‌السلام) اولاد ارفخشد را ولیعهد و قائم‌مقام خود فرمود که بعد از ارفخشد پسر او، شالح (Shelah)، به نبوت رسید. پسر نخست ارفخشد شالح یا صالح و دومین پسرش قینان (Cainan) نام داشت. در کتاب یوبیل (Jubilees)، از ارفخشد به عنوان نیای بزرگ اقوام اور (Ur) و کشان نام برده شده است. ارفخشد قلعه‌ی اور کلدانیان را در کرانه‌ی جنوبی فرات بنا نهاد. ارفخشد چهارصد و سی و هشت سال زندگی کرد. نام او در نسب‌نامه‌ی داوود (علیه‌السلام)، عیسی (علیه‌السلام) و محمد (صلی‌الله‌علیه و آله‌وسلم) ذکر شده است. شهر ارفخشد در بین‌النهرین، سال‌ها محل زندگی یزدیان، مسلمانان و یهودیان بوده است. این شهر، هم اکنون در کشور عراق واقع است.