ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان

در اساطیر و افسانه‌های سلت، خاصه در اساطیر ایرلند، اریو (Eriu)، الهه‌ای ایرلندی است که با پسر اوگما (Ogma)، خدای ایرلندی سخنوری و فصاحت، ازدواج کرد. خواسته و آرزوی بزرگ وی این بود که در سرزمین ایرلند مشهور شود و پس از مرگش نیز نامش باقی بماند. هنگامی که گال‌ها به ایرلند رسیدند با سه الهه برخورد کردند که نام خود را به سرزمین‌های بنوا (Banba)، فولا (Fodhla) و اریو داده بودند. هر یک از این الهه‌ها از اشغالگران قول می‌گیرند، چنانچه موفق شدند خود را در ایرلند مستقر سازند، نام آنها را بر این سرزمین بگذارند. یک پیشگو از گروه فیلی‌ها (21) به نام «آورین» به اریو اطمینان داد که ایرلند به نام او نامیده خواهد شد و اریو نیز در عوض پیش‌بینی کرد که این سرزمین تا ابد به گال‌ها تعلق خواهد گرفت. اریو سرانجام نام خود را به ایرلند داد و پیاله‌ای زرّین از شراب قرمز به پادشاهان متوالی ایرلند تقدیم کرد تا نماد وحدت آنها و شکوفایی ایرلند باشد. اریو، در ایرلند، احتمالاً کارکردی خورشیدی نیز داشته است. این کارکرد در نقش او به عنوان الهه‌ی حاکمیت، تجلی می‌یافته، که بخشی از آیین مرتبط با خویشاوندی مقدس بوده است. در اسطوره‌ای که حول و حوش اجرای مراسم تحلیف پادشاه شکل گرفته است، خورشید جامی زرّین تلقی می‌شود که پر از مشروبی سرخ‌رنگ است و اریو آن را حمل می‌کند و به پادشاهان میرا و متوالی ایرلند می‌سپارد تا انتخاب آنها را مشروعیت ببخشد یا تصویب کند و در عین‌حال، زمین را بارور و پررونق سازد.