ملیت : یونان   -  قرن : 5 منبع : دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان

ازوپ (Aesop)، افسانه‌ساز و فابل‌نویس یونانی، در اواسط قرن ششم ق‌م، که شخصیتی نیمه اساطیری است. او معاصر سولون (Solon) بود و بعضی او را با لقمان حکیم یکی می‌دانسته‌اند. او ابتدا برده بود و سپس آزاد گشت. آنگاه مردم دلف او را کشتند. او زشت‌رو و الکن و گوژپشت تصور شده است. بسیاری از داستان‌های اخلاقی یا هجایی مربوط به حیوانات به او منسوب است و گفته‌اند که سقراط در زندان، بعضی از آنها را به شعر درآورد. افسانه‌های ازوپ، که به نثر یونانی نوشته شده‌اند، عاری از لطف و ملاحت‌اند. داستان ازوپ، به خواجه‌ی وی خانتوس (xanthus)، مشهور است. گویند روزی خواجه به او گفت به بازار برو و بهترین چیزها را برای من بخر. ازوپ به بازار رفت و جز چند زبان، چیزی نخرید و گفت از زبان چیزی بهتر نیست، چرا که زبان رابط مردمان و کلید همه‌ی دانش‌ها و رکن حقیقت و خرد و آلت ستایش خداست. خانتوس برای آنکه او را دچار زحمت سازد، روز بعد به او گفت به بازار برو و بدترین چیزها را برای من بخر. ازوپ این‌بار نیز چیزی جز زبان، از بازار نیاورد و چنین گفت: بدترین چیزی که در جهان است زبان است، چرا که مادر همه‌ی مجادلات و سرچشمه‌ی اختلافات و نفاق‌ها و نزاع‌ها و رکن خطا و تهمت و کفر و ناسپاسی است.