ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان

 استر (Esther)، همسر اخشورش (Ahasuerus) – خشایارشا – و ملکه‌ی ایران بود. او یهودیان را از چنگال هامان، یکی از درباریان که قصد قتل عام یهودیان را داشت، خلاصی بخشید. (57) نام اصلی او هدسّه (Hadasseh) بود. او پدر و مادرش را از دست داده بود و نزد عمویش، مردخای (Mordecai)، زندگی می‌کرد. پس از اینکه خشایارشا در حال مستی به وسوسه‌ی هامان، وزیر اعظم خود، حکم قتل ملکه وشتی (Vashti) را صادر می‌کند و پس از هوشیاری پشیمان می‌شود. (58) هر چه دختر زیبا در کشور بود، جمع‌آوری کرده و خشایارشاه هدسّه (استر) را انتخاب می‌کند. او به وسیله‌ی عمویش، مردخای، متوجه می‌شود که دو نفر قصد مسموم کردن شاه را دارند و شاه را از ماجرا آگاه می‌سازد، ولی هامان، که محرک اصلی بود، شناخته نمی‌شود. روز سیزدهم ماه آذر، هامان وعده‌ی قتل عام یهود را با شاه قرار می‌دهد و مردخای از این موضوع آگاه می‌شود و به استر خبر می‌دهد که شاه را منصرف کند. استر نزد شاه می‌رود و به شاه می‌گوید که مردخای از خبر مسمومیت شاه، که به دستور هامان بود، آگاه شده و استر را خبر کرده است. شاه به سبب این خدمت بزرگ، هامان را حلق‌آویز می‌کند و بنا به خواهش استر، قوم یهود را آزاد کرده، می‌بخشد. استر با این عمل خود، از شورش و انقلاب در کشور جلوگیری می‌کند و آن روز را در قوم یهود به نام عید پوریم (Purim) می‌گویند که یادگار روزگار استر است (در داستان استر و مردخای، اساسی‌ترین ویژگی قومی یهود نیز بیان شده و آن رؤیای نابودسازی مخالفان قوم یهود و سلطه‌ی انحصاری بر جهان است؛ موضوعی که ده‌ها بار در تورات توسط خدای اسرائیل فرمان داده شده است). آرامگاه یا بقعه‌ی استر و مردخای، مقبره‌ای در شهر همدان متعلق به قرن سوم هجری است و جزء مهم‌ترین زیارتگاه‌های یهودیان ایران و جهان است.