ملیت :  ایرانی   -  قرن : 2 منبع : دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان
در کیش زرتشت و در اوستای (Avesta) متأخر، آئتراپیتی (Aethrapati) واژه‌ای است که به معنای دارنده‌ی آئترا (Aethra) آمده، هر چند که معنای دقیق آن روشن نیست، اما به نظر می‌آید، تربیت کننده‌ی روحانیون را وصف می‌کند. از آنجا که این واژه در بخش بسیار کهن ستایش میترا (Mithra) آمده (به احتمال زیاد بازمانده‌ای از دوران پیش از زرتشت می‌باشد)، می‌توان آن را مربوط به مذهب ایرانیان پیش از زرتشت دانست. این واژه بعدها به اربد (Arbad) و هیربد (Hirbad) تبدیل شده و به گونه‌ای پیوسته، در آئین زرتشتی نقشی بر عهده گرفت. یک بار نیز این واژه همراه با واژه‌ی همیدپاتی (Hamidpati) آمده که آن هم ظاهراً معنای مربّی و آموزگار را می‌دهد.