محمد باقر نجفی مسجد شاهی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : دانشمندان و بزرگان اصفهان (جلد اول)

فرزند شیخ محمّد تقى بن عبدالرحیم طهرانى. از بزران علما و مجتهدن، و رؤساى ملّت و دین، در سال 1235 متولّد، و در نزد علماى اصهفان و عراق همچون: صاحب جواهر، و شیخ انصارى، و شیخ حسن كاشف الغطاء (دائى خود) تلمذ كرده تا خود عالمى جلیل، و محقّقى بى بدیل گردید. سپس به اصفهان مراجعت نموده و به تدریس و ترویج اشتغال جسته، عدّه‏اى كثیر از بزرگان علما و فضلا از محضر او استفاده نموده سرانجام در مسافرت عتبات عالیات در شب 5 صفر سال 1130 در نجف اشرف وفات یافته در مقبره جد خود كاشف الغطاء مدفون گردید. كتب و رسائل چندى تألیف نموده كه از آن جمله است: 1- شرح رساله در حجّیّت مظنّه از كتاب هدایة المسترشدین تألیف پدرش (مطبوع) 2- لبّ الاصول 3- لبّ الفقه و غیره. در مآثر و الآثار (: 142) درباره ی او گوید: ریاست شرعیّات اصفهان و مضافات آن در اواخر این عالم جلیل القدر به او انحصار یافت. اولاد او تاكنون ریاست علمى و دینى اصفهان را دارند. و به نام برخى از آنها اشاره خواهد شد.