عبدالمجید طالقانی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 12 منبع : دانشمندان و بزرگان اصفهان (جلد دوم)

شاعر ادیب خطاط شكسته نویس معروف. در كسوت درویشى، سیرت پادشاهى داشته؛ وى یكى از اركان اربعه‏ى مخترعین و خوشنویسان عالم است. در سنین جوانى به سال 1185 در اصفهان وفات یافته، در قبرستان كوچك مقابل تكیه‏ى میر مدفون است. در بدایع و نوادر گوید: غالب به مالاریا مبتلا بوده. از اشعار اوست: جز دام تو جاى دیگرم نیست‏ حاجت به شكستن پرم نیست‏ آه از شب هجران تو و روز قیامت‏ كان را شبى از پى نه و آن را سحرى نیست‏ در شعر «خموش» تخلص داشته، و در فن شكسته نویسى به حدى ترقى كرد كه رونق خط شفیعا را شكسته. حاجب شیرازى درباره‏ى او گوید: اى گشته مثل ز خوشنویسى ز نخست‏ مفتاح خزاین هنر خامه‏ى توست‏ تا كرده خدا لوح و قلم را ایجاد ننوشت كسى شكسته را چون تو درشت‏ آذر مؤلف «تذكرة الشعراء» در ماده تاریخ وفات او گوید: «شده ایوان جنان منزل درویش مجید» (1085) دیوان اشعار او در كتابخانه‏ى مركزى دانشگاه طهران موجود است.