مرتضی کیوانداریان

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شهیدان

شهید مرتضى كیوانداریان سال 1338 در اصفهان و در خانواده‌اى مذهبى متولد شد. او از همان كودكى، به فراگرفتن قرآن مجید پرداخت. پس از وارد شدن به مقاطع بالاى تحصیلى، به اقتضاى روحیات مذهبى كه داشت، با اشخاص سرشناس مذهبى و سیاسى منطقه ارتباط برقرار كرد. او از همان سال‌ها و پس از ارتباط با بزرگانى چون آیت‌الله طاهرى، به همراه سایر همرزمانش مانند حاج محمد اژه‌اى، شهید اكبر اژه‌اى و مهدى اژه‌اى، فعالیت‌هاى انقلابى خود را آغاز كرد. پایگاه مبارزاتى این مجاهدان، مسجد حجت اصفهان بود. دوران دانشجویى مرتضى مصادف با پیروزى انقلاب بود و پس از انقلاب به فرمان امام (س) به سپاه پاسداران ملحق شد. ابتدا براى كمك به رزمندگان فلسطین و مقابله با رژیم صهیونیستى، مدت 3 ماه به لبنان رفت و در مراجعت، بلافاصله به منطقه ناآرام سیستان و بلوچستان عازم گردید. او در این استان، ضمن آن كه به عنوان فرمانده عملیاتى خدمت مى‌كرود، معلم قرآن نیز بود. در بسیارى از مواقع، زمزمه آیاتى از كلام‌الله مجید را بر لب داشت و براى همه واضح بود كه هدف تزكیه نفس خود و دعوت دیگران به قرآن است. نحوه برخورد او با افراد، به گونه‌اى بود كه در هر حال همه مبهوت و مجذوب او مى‌شدند. نماز او هرگز به تاخیر نمى‌افتاد. هرگز شبى را بدون نماز شب به صبح نمى‌رساند. هرگاه از شهادت سخن مى‌گفت، چنان چهره‌اش دیدنى مى‌شد كه نمى‌توان آن را توصیف كرد. شهید كیواندریان در شجاعت كم‌نظیر بود. گویى واژه ترس در قاموس او معنا نداشت. لحظه‌اى نبود كه یا در حال شناسایى دشمن نباشد و یا در حال بررسى راه‌هاى گوناگون حمله به دشمن. شجاعت او قوت قلبى بزرگ براى همه به شمار مى‌رفت. با آغاز جنگ تحمیلى، ایشان فرماندهى اولین گروه اعزامى به جبهه‌ را پذیرفت و به جبهه‌هاى نبرد اعزام شد. ایشان در عملیات شكست حصر آبادان در ماه محرم سال 1360 شركت فعال داشت و هنگام خنثى كردن مین در منطقه سوسنگرد7 به شهادت رسید، و سرزمین مقدس خوزستان، پیكر پاكش را در آغوش گرفت و بر جاى جاى بدنش بوسه زد.