محمدتقی ملک الاطباء شیرازی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف ح 1290 ق)، دانشمند، پزشك، حكیم و ریاضیدان. ملقب به ملك‏الاطباء شیرازى. اصلاً شیرازى و در تهران سكونت داشت. از طبیبان دوره‏ى فتحعلى‏شاه، محمدشاه و ناصرالدین شاه بود. در طبابت زبردست و با بكارگیرى داروها و روشهاى درمان فرنگى مخالف بود. مهارت او در تشخیص امراض را به بقراط تشبیه مى‏كردند. وى از علوم دیگر بهره‏ور از حكمت و ریاضى باخبر بود. میرزامحمود، فرزند جالینوس الزمان، معروف به میرزاجان، شاگرد او است. در اواخر عمر به قصد مجاورت به عتبات رفت و در كربلا درگذشت. از آثار وى: «البحرانیه»، مباحث بحران امراض، شامل معارضات بین او و میرزا محمد طبیب تنكابنى؛ «تسهیل العلاج»؛ «الجوهریة»؛ در منع استفاده از داروها و روشهاى درمان فرنگى؛ «حافظ الصحة» و «حفظ الصحة»؛ «مسكن الفؤاد»، فارسى، در علاج طاعون؛ «الرسالة الوبائیة» صغیر و كبیر؛ «شرح لغزالقانون» كه آن را به درخواست شاگردش نوشته؛ «كلیات طب»، منظومه‏ى فارسى.