ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1325 -1264 ش)، نویسنده و شاعر، متخلص به بینش. پدر وى اسداللَّه خان آق اولى جزء سومین گروه شاگردانى بود كه براى تحصیل به اروپا اعزام شدند. در تهران متولد شد. پس از فراغت از تحصیل در مدرسه‏ى ادب تهران، عربى را نزد شیخ عبدالعلى مؤید بیدگلى و فرانسه را در مدرسه آلیانس فراگرفت. وى براى فعالیتهاى فرهنگى و ایجاد مدرسه همراه علینقى‏خان آصف اعظم راهى كردستان شد و مدتى در آنجا به تعلیم و مدیریت مدارس مشغول شد. سپس به تهران بازگشت وى با ادیب الممالك فراهانى دوستى و معاشرت داشت. تقى آق‏اِولى در ایام وزارت مالیه مرتضى قلى صنیع‏الدوله به خدمت آن وزارتخانه درآمد و تا پایان عمر در همان جا مشغول بود. در آغاز مشروطیت روزنامه‏ى «بهلول» را تأسیس كرد. تقى‏خان از مخالفین قرارداد 1919 م وثوق‏الدوله بود. به همین دلیل نیز هدف گلوله قرار گرفت و دستش مجروح شد و به قزوین تبعدید گردید. او در تهران بر اثر سكته قلبى درگذشت. از آثار او است: «دغلنامه»، شعر؛ «دیوان» شعر؛ «مُهر آبرو» نمایشنامه.