ابوالفضل احمد ابن ابی طاهر مروزی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 3 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(280 -204 ق)، ادیب و مورخ. از فرزندان خراسان بود كه در بغداد به دنیا آمد. در ابتدا آموزگار نوجوانان بود. پس از چندى به بازار كتابفروشان راه یافت و به استنساخ كتب پرداخت و از این رهگذر با بسیارى از عالمان و ادیبان بغداد آشنا شد. وى از عمر بن شبه و احمد بن هیثم سامى و عبداللَّه وراق حدیث روایت كرده، و از وى فرزندش، عبیداللَّه، و محمد بن خلف مرزبان نقل حدیث كرده‏اند. شهرت عمده‏ى وى براى نگارش «تاریخ بغداد» است. از او در حدود پنجاه اثر به جاى مانده كه از آن جمله: «تاریخ بغداد»، كه جلد ششم آن چاپ شده؛ «المنثور والمنظوم»، در 14 جزء كه فقط دو جزء آن باقى مانده كه یكى از این دو به نام «بلاغات النساء» است كه مجموعه‏اى از خطبه‏ها، گفته‏ها و شعرهاى زنان عهد اسلامى است و دومین خطبه این كتاب گفتار آتشین حضرت زهرا (ع) پیرامون دفاع از حریم ولایت و بازگرداندن فدك است. از دیگر آثارش: «سرقات الشعراء»؛ «كتاب المؤلفین»؛ «اخبار بشار بن برد».