ابوالعباس احمد ابن عطا آدمی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 3 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 311 -309 ق)، عارف. وى اهل آمل و از شاگردان ابراهیم مارستانى بود. به جنید پیوست اما پس از چندى از وى گسست و بر پاره‏اى از گفتارهاى استادش، از آن جمله برترى توانگران بر تهیدستان و مسأله خواطر خرده گرفت. در آخرین محاكمه‏ى حلّاج به دفاع از وى برخاست. این جانبدارى سبب گردید كه حلّاج در میان صوفیان از بسیارى اتهامها تبرئه گردد. وى نیز به فرمان حامد بن عباس وزیر مقتدر عباسى كشته شد. ابن‏عطا قریحه‏ى شعرى نیز داشت. بعضى كتابهاى صوفیه از جمله كتاب «اللمع» ابونصر سراج اشعار جالبى از وى نقل كرده‏اند. ابن‏عطا تفسیر رمزى بر قرآن نوشت.