ابوالعباس احمد ابن قاصّ طبری

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 335 ق)، قاضى و فقیه شافعى. پدرش- قاص- قصه‏پردازى از مردم طبرستان بود كه با سپاهیان مسلمان به روم شرقى رفت تا با رجزهایش سپاهیان را به جنگ برانگیزد. ابن‏قاص در زادگاهش بزرگ شد، سپس به بغداد رفت و نزد ابن‏سریج فقه آموخت. پس از چندى به زادگاهش بازگشت و به قضاوت و تدریس پرداخت. ابن‏قاص از ابوخلیفه جُمَحى و دیگران روایت كرد. او در عصر خود پیشواى مذهبى طبرستان بود و اهل علم در حوزه‏ى وى فقه مى‏آموختند، در سفرى به طرسوس، در جنوب تركیه و شمال عراق و سوریه، مجلس وعظى برایش آراستند، كه در اثناى موعظه او را رقت و خشیت فراگرفت. بیهوش افتاد و از دنیا رفت. از آثار وى: «المفتاح»، در مذهب شافعى؛ «ادب القاضى»؛ «المواقیت»؛ «التلخیص»، در فروع فقه شافعى؛ «دلائل القبله»؛ «فتاوى».