ابوالحسن محمد ابن لنکک

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف ح 360 ق)، نحوى. شاعر. از مردم بصره و معاصر متنبى بود. به بغداد رفت و به خدمت مهلبى وزیر درآمد. احتمالاً به اشاره‏ى مهلبى، در 351 ق كه متنبى از وزیر دیدن كرد، ابن‏لنكك در اشارى وى را هجو كرد. «دیوان» اشعار او را گرد آورده بودند و شعر او پسند خاطر صاحب بن عباد افتاده بود، اما اكنون از سروده‏هاى وى مگر اندكى به جا نمانده است. از شهرت او به ابن‏لنكك (پسر مرد لنگ) چنین برمى‏آید كه تبار ایرانى داشته است. وى قصیده‏ى تائیه‏ى دعبل را كه در مدح اهل‏بیت سروده روایت مى‏كرد. از این روى مى‏توان حدس زد كه وى با شیعیان همدلى داشته است. پسرش ابراهیم نیز شاعر بود و به ابن‏لنكك شهرت داشت.