ابوالبقاء موسوی حسینی ابرقویی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 11 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ز 1100 ق)، خطاط و شاعر. ملقب به رستم الخطاطین. از سادات ابرقو بود كه در اصفهان مى‏زیست و خود نسبت سیادتش را یك جا موسوى و دیگر جاى حسینى یاد مى‏كند. ابوالبقا مدارش بر تحصیل علوم و كسب كمالات بود و از شاگردان محمد امین مشهدى و از خوشنویسان دربار شاه جهان، پادشاه هندوستان، به شمار مى‏رفت؛ بعد از برگشت از هند به دربار شاه‏عباس اول راه پیدا كرد و از او لقب رستم‏الخطاطین یافت. در خدمت تقرب‏خان قربت یافت و پس از مرگ او، محمدعلى خان به او مهربانى بسیار كرد. از خطوط او: «منهاج العباد» است تألیف سعید فرغانى، به قلم كتابت جلى خوش؛ یك قطعه به قلم دودانگ خوش، با رقم: «ابوالبقاء الموسوى 1006»؛ یك قطعه به قلم دودانگ و كتاب خوش، با رقم «المذنب ابوالبقا الحسینى»؛ یك قطعه به قلم دودانگ خوش، با رقم: «كمترین ابوالبقاء الموسوى»؛ چهار قطعه به قلمهاى سه دانگ و دودانگ و كتابت خوش، با ارقام مختلف.