ابوالحسن علی جرجانی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(366 /362 -290 ق)، ادیب، شاعر، خطاط، مورخ، مفسر و فقیه شافعى. از جرجان به همراه برادرش ابوبكر محمد به نیشابور آمد و در این شهر حدیث شنید و دانشهاى مختلف را آموخت، تا آنجا كه نعالبى او را در خوشنویسى و شعر و نثر با ابن‏مقله و بحترى و جاحظ برابر دانسته است و ابن‏خلكان نیز شعر وى را ستوده. ابتدا قاضى جرجان بود و بعد قاضى القضاة رى و از نزدیكان خاص صاحب بن عباد شد. در هفتاد سالگى در رى درگذشت. جنازه‏اش به جرجان منتقل شد. یاقوت حموى و ذهبى وفات وى را در دهه آخر قرن چهارم ذكر كرده‏اند. از آثار او: «الوساطة بین المتنبّى و خُصومه»؛ «تفسیر القرآن»؛ «تهذیب التاریخ»، كه گویا همان كتاب «صفة التاریخ» است؛ «مجموعه‏ى رسائل»؛ «كتاب الوكالة»؛ «دیوان» شعر.