ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 471 ق)، فقیه، اصولى، مفسر و متكلم شافعى. از بزرگان عصر خویش بود و در فنون مختلف دست داشت. وى داماد استاد ابومنصور بغدادى بود. او از ابن مَحمِش و اصحاب اصم نقل حدیث كرده و زاهر شحّامى از شاگردان او بوده است. در «طبقات الشافعیة» و به تبع آن «الاعلام» و «تاریخ نظم و نثر» و همچنین در جلد چهارم «معجم المؤلفین» از وى به عنوان فرزند طاهر یاد شده است. ابوالمظفر در طوس درگذشت. از آثار وى: «التبصیر فى الدین و تمییز الفرقة الناجیة عن الفرق الهالكین»؛ «تاج التراجم فى تفسیر القرآن للاعاجم»، تفسیرى از قرآن به زبان فارسى؛ «الاوسط» در ملل و نحل؛ كتابى در «اصول».