ابوسعید حسن اصطخری

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(328 -224 ق)، فقیه عراق و قاضى. دوست و همردیف ابن‏سریج بود. مدتى قاضى قم و زمانى سرپرست امور حسبیه بغداد بود. مقتدر عباسى او را عهده‏دار منصب قضاوت سیستان كرد. سعدان بن صنر و حفص ربالى و احمد رمادى و عباس دورى از مشایخ او؛ و دارقطنى و ابن‏شاهین و محمد بن مظفر و ابن‏جندى از شاگردان وى بودند. ابواسحاق مروزى گوید كه چون به بغداد رسیدم جز ابن‏سریج و ابوسعید اصطخرى كسى را شایسته استادى خود ندیدم. او در بغداد درگذشت و در مقابرالدیر (مقبره معروف كرخى) دفن شد. اصطخرى كتابى در قضا تألیف كرده كه حاكى از سعه‏ى اندیشه و شناخت اوست و به گفته‏ى خطیب بغدادى هیچ كس تا آن زمان همانند این كتاب تألیف نكرده است. برخى از آثار وى عبارت‏اند از: «ادب القضاء» یا «ادب القاضى»، بر اساس مذهب شافعى؛ كتاب «الاقضیه»؛ «الفرائض الكبیر»؛ كتاب «الشروط و الوثاق و المحاضر و السجلات»؛ شرح «المستعمل»، در فروع فقه.