شمس ‏الدین ابوالثناء محمود اصفهانی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 8 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(649 -674 ق)، مفسر، صوفى، متكلم، منطقى، عروضى و نحوى. در اصفهان متولد شد و فنون متداول را در زادگاه خود نزد پدر و جمال‏الدین ابى‏رجا و دیگران فراگرفت. مدتى در اصفهان و تبریز به تدریس پرداخت و از معاصران شیخ حسن چوپانى و قاضى مظفرالدین‏شاه قزوینى بود. پس از زیارت خانه خدا به دمشق رفت و در جامع اموى به تدریس پرداخت، سپس به قاهره رفت و در خانقاهى كه قوصون براى او بنا كرده بود به ارشاد و تربیت مریدان مشغول شد و در همان شهر بود تا درگذشت. و در قرافه دفن شد. از آثار: وى «تشیید القواعد فى شرح تجرید العقاید»؛ شرح «كافیه» ابن‏حاجب در نحو؛ شرح «ساویه»، در عروض؛ «انوار الحقایق الربانیه فى تفسیر الآیات القرآنیه»؛ شرح «منهاج» بیضاوى؛ «ناظر العین»؛ «شرح مختصر السؤل و الأمل فى علمى الاصول و الجدل»؛ «شرح الطوالع»، در منطق و كتاب مختصرى در اصول دین.