ملیت :  ایرانی   -  قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س یازدهم و دوازدهم ق)، عالم و فقیه. او را به خاطر نسبتش به امام‏زاده زین‏العابدین از فرزندان امام صادق (ع)، مدفون در محله درب امام اصفهان، امامى مى‏گفتند. وى از شاگردان آقاحسین خوانسارى و علامه مجلسى و معاصر افندى مؤلف «ریاض العلماء» بود. پدرش مستوفى موقوفات عامه اصفهان بود. مدتى با پدرش به هند مسافرت كرد و سپس به اصفهان بازگشت و همان‏جا درگذشت. هشت مجلد كتاب در حدیث ترجمه كرد و آن را «هشت بهشت» نامید كه عبارتند از: ترجمه «اشارات» خواجه طوسى؛ ترجمه‏ى «اكمال‏الدین»؛ ترجمه‏ى «امالى» صدوق؛ ترجمه «خصال» صدوق؛ ترجمه‏ى «مصابح المتهجد» شیخ طوسى؛ ترجمه‏ى «مصباح» كفعمى؛ ترجمه‏ى «مهج الدعوات» ابن‏طاووس. از دیگران آثار وى: «التراجیح».