باقر قمصری

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س سیزدهم ق)، نقاش و مذهب. از خاندان سادات قمصر كاشان بود و در فنون نقاشى آب و رنگ و تذهیب و قلمدان‏سازى مهارت بسزایى داشت. وى براى تزیین رواق توحیدخانه‏ى آستان قدس رضوى، سفرى به مشهد كرد و چنان از عهده‏ى آن برآمده كه حكیم قاآنانى شیرازى وى را ستوده است. حاجى سید باقر در سال 1250 ق، پس از پایان یافتن كارهایش در آستان قدس رضوى، به زادگاه خود بازگشت و سرپرستى تزیین و نقاشیهاى سقف و ستون و كتیبه‏هاى مسجد و مدرسه‏ى آقابزرگ را عهده‏دار شد. از شاگردان مستعد وى، میرزا بزرگ غفارى و میرزا عبدالوهاب غفارى مى‏باشند. فرزندش، علیرضا قمصرى، نیز از تربیت‏یافتگان پدر بود و در قلمدان‏سازى و نقاشى آبرنگ مهارت داشت. از دیگر آثار او، قاب آینه زیبایى است كه بر رویه آن، زنبق زیبایى با چند شاخه گل نرگس و برگهاى پر طراوت آراسته شده و رقم «كمترین باقر سنه 1260» دارد.