احمد بحرانی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 11 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 1102 ق)، فقیه، محدث، ادیب و شاعر امامى. به جهت انتساب به دو تألیف گرانسنگ خویش «خمائل» و «ریاض الدلائل» او را گاهى فاضل الخمائل و زمانى فاضل الدلائل نیز گفته‏اند. وى در روستاى مقابى بحرین به دنیا آمد. او براى پیمودن مدارج عالى اجتهاد به اصفهان رفت، و در سلك شاگردان مجلسى درآمد. مجلسى در اجازه‏ى خود او را بسیار ستوده است. ملا محمد باقر سبزوارى صاحب «ذخیره» براى استفاده از مراتب علمى او هفته‏اى دو روز با وى مصاحبت داشته است. شیخ سلیمان بن عبدالله ماحوزى، صاحب «بلغة الرجال»، و ملا ابوالحسن شریف عاملى فتونى از شاگردان او بودند. وى به مرض طاعون درگذشت و در كاظمین به خاك سپرده شد. از آثارش: «الاستقلالیه»؛ رساله «البداء»؛ «الحسن و القبح العقلیان»؛ «الخمائل»، در فقه؛ «ریاض الدلائل و حیاض المسائل»، در فقه؛ «الرموز الخفیة فى المسائل المنطقیة»؛ «المشكاة المضیئة فى العلوم المنطقیة»؛ «عینیة صلاة الجمعة»، اثرى فقهى كه در آن ثابت كرده نماز جمعه در عصر غیبت واجب عینى است. از دیگر آثارش «دیوان» شعر است.