جعفر بحرانی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 11 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 1091 /1088 ق)، عالم، محدث، مفسر و شاعر امامى. ساكن شیراز و حیدرآباد هند بود. وى با شیخ حر عاملى معاصر بود، و از شیخ على بن سلیمان بحرانى و سید نورالدین عاملى برادر صاحب «مدارك»، روایت نموده است. سید نعمت الله جزایرى، در شیراز، نزد وى تلمذ كرده است. سید على خان، صاحب «السلافة»، نیز از شاگردان او است. شیخ سلیمان بن على بن ابى‏ظبیه بحرانى نیز از وى روایت كرده است. بحرانى از دوستان نزدیك شیخ صالح بن عبدالكریم بحرانى بود كه هر دو در شیراز ساكن بودند. شیخ صالح در شیراز باقى ماند اما، شیخ جعفر به حیدرآباد هند رفت و مقیم شد و در آنجا مرجعیت عام یافت و عهده‏دار امور دینى مردم شد و همان جا درگذشت. وى تصانیفى در تفسیر و حدیث و علوم عربى دارد كه از آن جمله كتاب «اللباب» است. از دیگر آثار وى «دیوان» شعر است.