ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1316 -1251 ش)، نویسنده و شاعر. در كاظمین به دنیا آمد و علوم ادبى و عربى و زبان فرانسوى را در بصره آموخت. وى در اوایل جنبش مشروطیت به آزادى‏خواهان پیوست و مقالات پرشورى براى روزنامه‏ى «حبل المتین» چاپ كلكته مى‏نوشت. جمعیت ایرانیان را نیز در بصره تأسیس كرد. بدیع در سال 1299 ش به ایران بازگشت و به استخدام وزارت خارجه و كشور درآمد. او به سمت كنسول ایران به كربلا و بصره و بغداد و هرات و بیروت رفت. وى نویسنده‏اى نوگرا و ایران‏دوست بود، اشعار او اجتماعى و اخلاقى بوده است. بدیع در تهران درگذشت. او صاحب تألیفات متعددى است، از جمله: «تاریخ بصره»؛ «داستان باستان یا سرگذشت كوروش»؛ «دستور زبان فارسى»؛ «سرگذشت شمس‏الدین و قمر»؛ «داش مشتى پاریسى»، ترجمه از فرانسه؛ و «دیوان» اشعار.