ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1328 ق)، عالم دینى، فقیه و مجتهد. وى علوم مقدماتى را در بروجرد فراگرفت. سپس براى تكمیل تحصیلات به اصفهان و پس از استفاده از محضر عالمان این شهر به نجف رفت. پس از مدتى به بروجرد بازگشت و چندى نیز در همدان ساكن شد. وى علاوه بر علوم فقه و اصول و حدیث در ادبیات و رجال و تراجم نیز احاطه كامل داشت. او در اواخر از رؤساى مذهبى تهران به شمار مى‏رفت و «رساله عملیه» او مورد رجوع مردم بود. از شاگردان وى مى‏توان شیخ محمد صادق بروجردى و سید شمس‏الدین محمود مرعشى و شیخ هادى مقدس جعفرى و سید عبدالحسین بن سید على آل كمونه را نام برد از او كتابخانه‏اى به جا ماند كه چه از نظر كمیت و چه از نظر كیفیت از بزرگترین كتابخانه‏هاى تهران به شمار مى‏رفت. از آثار وى: «ریحان القلوب»، در اخلاق؛ «فواكه الفقهاء»، در فقه؛ ترجمه‏ى «خلاصة الاذكار»؛ «شموس الطالعة»، در شرح زیارت جامعه.