ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(493 -421 ق)، قاضى و فقیه حنفى. مشهور به قاضى صدر. وى بعد از برادرش، فخرالاسلام، شیخ حنفیان ماوراءالنهر به حساب مى‏آمد و پیشواى آنان بود و از دیگر نقاط نیز براى امور شرعى به نزد او مى‏آمدند. صدر الاسلام مدتى املاء حدیث مى‏كرد و عهده‏دار منصب قضاى سمرقند بود. عثمان بن على بیكندى و احمد بن نصر بخارى و محمد بن ابى‏بكر سنجى و دیگران از وى روایت كرده‏اند. در بخارا درگذشت. او در اصول و فروع فقه داراى تصانیفى بود، از جمله آنها: «المبسوط»، در فروع فقه، در چند مجلد؛ «واقعات».