ملیت :  ایرانی   -  قرن : 7 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(646 -570 ق)، مفسر. ملقب به نجم‏الدین و مكنى به ابونعمان و معروف به صوفى و زینبى و جعفرى. در اردبیل به دنیا آمد. بشیر در بغداد فقه آموخت و از محضر یحیى ثقفى و ابن‏كلیب و ابوالفتح مندائى استفاده كرد. دمیاطى و محب طبرى و ابوالعباس ابن ظاهرى و دیگران از شاگردان وى بودند. او در مكه درگذشت. از آثارش: «التفسیر الكبیر» یا «تفسیر نجم‏الدین»، در چند مجلد؛ «الحدیث الاربعین فى امور الدین»؛ «احاسن الكلام و محاسن الكرام».