ملیت :  ایرانی   -  قرن : 6 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(516/510 -436 ق)، فقیه شافعى، مفسر، محدث و عارف. ملقب به محیى السنه و مشهور به ابن‏فراء، یا فراء. منسوب به بغ یا بغشور، از قریه‏هاى میان سرخس و هرات در فقه شاگرد قاضى حسین بن محمد مرورودى و در عرفان شاگرد شبلى، ابومحمد مرتعش و عبداللَّه منازل بود. بغوى چون مجلس درس آراست هیچ‏گاه بى‏طهارت به تدریس آغاز نكرد. از جمله شاگردان وى در حدیث ابوالفتوح محمد بن محمد طایى و ابومنصور محمد عطارى و ابوالمكارم فضل‏اللَّه بن محمد نوقانى بوده‏اند. او با غزالى معاصر بود. وى در مرورود، درگذشت و در كنار شیخش، قاضى حسین مرورودى در مقبره‏ى طالقان دفن شد. از جمله‏ى آثار وى: «التهذیب»، در فروع فقه شافعى؛ «شرح السنه»، در حدیث؛ «معالم التنزیل»، در تفسیر؛ «مصابیح السنه»؛ «الجمع بین الصحیحین»؛ «شمائل النبى المختار»؛ «الكفایه فى فروغ الشافعیه»، به فارسى.