محمد رضی بنده ی تبریزی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 12 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1223 -1158 ق)، خطاط، نویسنده و شاعر، متخلص به بنده. پدرش چندى وزیر آذربایجان و مستوفى نادرشاه افشار بود و خود سالها منشى الممالك ایران و از ندیمان خاص فتحعلى شاه قاجار بود. محمد رضى خطوط شكسته و نستعلیق را خوش مى‏نوشت و نستعلیق را به شیوه‏ى میرعماد و میرزا صالح مى‏نگاشت. بنده در نظم و نثر فارسى و تركى و عربى مهارت داشت و كتاب «رینةالتواریخ»، مشتمل بر اخبار و آثار انبیا و سلاطین و حكما و عرفا و شاعران و فرهیختگان، را به دستور فتحعلى شاه تألیف كرد. وى در تهران وفات یافت و جنازه‏اش به نجف منتقل شد. از خطوط او یك نسخه «دیوان» فتحعلى شاه قاجار در كتابخانه‏ى سلطنتى موجود است كه به قلم نستعلیق كتابت خوش نوشته شده. از دیگر آثار وى: رساله «حسن و دل، عشق و روح»، از منشآت ادبى و عرفانى؛ «حوادث‏نامه»، در وقایع جنگ فرانسه و اطریش و روسیه؛ ترجمه‏ى «خطبه‏ى بى‏نقطه و خطبه بى‏الف حضرت على (ع)؛ و از مكاتیب معروف او «نامه‏ى» مفصلى است كه از قول فتحعلى شاه به ناپلئون نوشته و تمامى این نامه در «زنبیل» فرهاد میرزا چاپ شده است.