ملیت :  ایرانی   -  قرن : 9 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)
(س نهم ق)، نویسنده. مشهور به بیغمى. از زندگانى و احوال او اطلاعى در دست نیست و از روى قراینى كه از اثرش به دست مى‏آید، مى‏توان او را از داستانگزاران زمان خود دانست كه داستان كهنه‏یى را درباره‏ى فیروز شاه نامى از پهلوانان كه پسر ملك داراب معرفى شده، در حفظ داشت و آن را در حضور گروهى حكایت یا املاء كرد و كاتبى به نام محمود دفتر خوان آن را مى‏شنید و یادداشت مى‏كرد. مولانا این داستانها را از قصاصان دیگر گرفته بود و به نام همان راویان یا گویندگان نقل مى‏كرد. حاصل این داستانها اثرى شد به نام «دارابنامه» كه ترجمه آن به عربى به نام «سیرة فیروز شاه بن ملك داراب» در مصر طبع شده است.[1] مولانا شیخ حاجى محمد بن شیخ احمد بن مولانا على بن حاجى محمد طاهرى (طامرى) از داستانسرایان قرن هشتم و قرن نهم، مؤلف و مدون داراب‏نامه (2- داراب نامه.)