ملیت :  ایرانی   -  قرن : 8 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف ح 822 ق)، مفسر، فقیه، نویسنده و صوفى. وى اهل بخارا و از اصحاب درجه‏ى اول خواجه بهاءالدین نقشبند و از اولاد عبدالله بن جعفر طیار بود. او نسبتش به حافظالدین كبیر، محمد بخارى مى‏رسد. از مشاهیر عرفاى سلسله‏ى نقشبندیه است. چون مردى پارسا و دانشمند بود، بهاءالدین وى را پارسا لقب داد. پارسا، كتب بسیارى در تصوف دارد كه به شیوه‏ى تفكر و تحلیل ابن‏عربى از مسائل عرفانى، نزدیك است. وى همچنین در نقل حدیث نیز دست داشت و كرامات بسیارى را به او نسبت داده‏اند. در هنگام بازگشت از سفر حج، در مدینه درگذشت و او را در جوار مزار حضرت عباس (ع) به خاك سپردند. وى پسرى داشت به نام خواجه حافظالدین ابونصر پارسا كه او هم از مشایخ معروف نقشبندیه به شمار مى‏رود. از آثارش: «فصل الخطاب لوصل الاحباب»، در محاضرات؛ «الفصول الستة»؛ «اربعون حدیثا»؛ «تفسیر القرآن العظیم»، در یكصد مجلد؛ «رساله‏ى قدسیه»؛ «عقاید حكیم ابوالقاسم اسحق بن محمد بن اسمعیل بن ابراهیم بن زید سمرقندى»؛ «انیس الطالبین و عدة السالكین»؛ «تفسیر سوره‏ى فاتحة الكتاب»؛ «رساله‏ى كشفیه».
فعالیت ها : : مشاهیر / نویسندگی مشاهیر / عالمان و دانشمندان / عرفان مشاهیر / عالمان و دانشمندان / قرآن مشاهیر / عالمان و دانشمندان / فقه-اصول فقه