ابراهیم تنکابنی قزوینی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 1324 /1323 ق)، نحوى، اصولى، فقیه و عالم شیعى. از نوادگان میرمحمد صالح تنكابنى بود كه در قزوین متولد شد. وى پس از كسب مقدمات علوم اولیه، سطوح عالى را از حوزه‏ى درس پدرش و دیگران فراگرفت. سپس در مدرسه صالحیه، علوم عقلى و اصول و فقه را از حوزه‏ى درس شیخ میرزا عبدالوهاب برغانى قزوینى كسب كرد. پس از آن راهى عتبات مقدسه عراق شد و در نجف اشرف ساكن. تنكابنى نخست، به حوزه‏ى درس شیخ مرتضى انصارى و پس از وفات وى، به حوزه‏ى درس میرزا حبیب‏الله رشتى پیوست و در كربلا از محضر درس شیخ زین‏العابدین مازندرانى بهره‏مند شد. حكمت و فلسفه را در حوزه‏ى درس علامه‏ى برغانى آل‏صالحى تكمیل كرد و به مقام اجتهاد نایل آمد، پس از آن به موطن خویش بازگشت و كرسى تدریس و رهبرى و فتوى را به خود اختصاص داد. وى آثار و مآثرى از خود باقى گذاشت از جمله: مدرسه علوم دینى، موسوم به مدرسه‏ى تنكابنى یا مدرسه‏ى آقا و جنب آن مسجدى به همین نام كه موقوفات بسیارى براى آنها تعیین كرد. از آثار قلمى وى: «شرح رسائل»، در چهار مجلد؛ «شرح مكاسب»؛ «شرح مدارك» «تقریرات استادش برغانى» و «رساله‏اى در اخلاق».