ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1405 -1313 ق)، فقیه، مفسر و شاعر امامى. وى در تهران به دنیا آمد و در آن شهر نشو و نما یافت. مقدمات علوم را در خدمت استادانى چون آقامیرزا كوچك، آقا شیخ آقا بزرگ اخوان ساوجیان فراگرفت. در سال 1341 ق رهسپار قم شد و به مجلس درس شیخ عبدالكریم حایرى یزدى پیوست. نزدیك هفت سال كه در قم بود یك دوره معقول و منقول از سید ابوالحسن رفیعى قزوینى آموخت و چندى نیز از مباحث شیخ محمدرضاى اصفهانى مسجد شاهى بهره‏مند شد. وى از دو استادش، حاج شیخ عبدالكریم حایرى یزدى و سید ابوالحسن رفیعى اجازه‏ى روایت و اجتهاد داشت. پس از گرفتن اجازه‏ى اجتهاد به تهران بازگشت و تا پایان زندگى به تالیف كتاب، ارشاد مردم انجام وظایف شرعى پرداخت. چون درگذشت، پیكرش را به مشهد رضوى بردند و در آنجا به خاك سپردند. وى پدر زن امام خمینى (ره) بود. از آثار وى: «تقریرات» بحث نكاح آیت‏الله حایرى؛ «غرر العوائد» در حواشى بر «درر الفوائد» آیت‏الله حایرى؛ حواشى بر «تقریرات منظومه‏ى» سید ابوالحسن رفیعى؛ «دیوان» اشعار؛ «روان جاوید» در تفسیر «قرآن مجید».[1] میرزا محمد بن العلامه المتبحر و البحاثه المتتبع صاحب شفاء الصدور فى شرح زیارة العاشور الحاج میرزا ابوالفضل بن العلامه الكبیر صاحب التقریرات و التألیفات الحاج میرزا ابوالقاسم الكلانتر النورى التهرانى معروف به آیت‏اللَّه ثقفى از مفاخر علماء معاصر و افاضل فقهاء عصر حاضر و ساكن خیابان پامنار تهرانست كه در همان ناحیه بوظائف دینى و روحى و اقامه جماعت و تبلیغات اشتغال دارند. والد مرحوم ایشان علامه‏ى شهیر حاج میرزا ابوالفضل فرزند عالم محقق حاج میرزا ابوالقاسم تهرانى است كه نام نامى آن دو بزرگوار زینت بخش كتب تراجم است در جمادى‏الثانیه سال 1313 ق- ه در تهران ولادت یافته و از بدو عمر اشتغال بتحصیل علوم دینیه داشته مقدمات و ادبیات و سطوح فقه و اصول را غالبا در نزد دو عالم كامل آقا میرزا كوچك و آقا شیخ آقا بزرگ اخوان ساوجیان تاب ثراهما بپایان رسانده و در سنه 1341 ق- ه براى تكمیل مدارج علم به بلده مقدسه قم هجرت نموده و قریب هفت سال در آن شهر اقامت داشته و در این مدت یكدوره معقول را در نزد سید الحكماء و المجتهدین آقاى حاج سید ابوالحسن رفیعى قزوینى دامت افاداته فراگرفته و جنابش تصدیق كمال ایشان را در علوم عقلیه و نقلیه نموده است و دو دوره اصول خارج و عمده مباحث فقهیه را از بحث رئیس الشیعه مرحوم حاح شیخ عبدالكریم حایرى یزدى رضوان اللَّه علیه استفاده نموده و حضرتش بخط شریف تصریح بمقام اجتهاد و اعتماد او فرموده و در خلال این احوال چندى از بحث شیخ الفقهاء و المحدثین مرحوم شیخ محمد رضاى اصفهانى مسجد شاهى اعلى اللَّه مقامه مستفیض بوده و از ایشان بتحصیل اجازه عامه بلیغه مشتمل بر سه طریق متصل بامام علیه‏السلام با تصریح به اهلیت فتوى فائز گشته است. مترجم محترم داراى تألیفات و آثار گرانقدرى است كه ذیلا از نظرتان میگذرد: 1- غرر العوائد در حواشى بر درر الفوائد مرحوم حایرى. 2- حواشى بر تقریرات منظومه حاج سید ابوالحسن قزوینى. 3- رساله در عدم جواز رجوع بحكام جور. 4- روان جاوید در تفسیر قرآن در 5 جلد كه مطبوع میباشد. 5- حواشى بر سیوطى. 6- تقریرات نكاح مرحوم آیت‏اللَّه حائرى.