ابوالفتح ابراهیم جاهی صفوی
ملیت : ایرانی
-
قرن : 10
منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(984 -946 ق)، خطاط و شاعر، متخلص به جاهى. وى به علو همت وفور فضل و لطف طبع در میان شاهزادگان صفویه ممتاز بود. در جوانى به دامادى شاه طهماسب رسید و ایالت خراسان به او تفویض شد. او از علوم متداول، صرف و نحو، معانى و بیان، عروض و قافیه، معما، انشاء، منطق و حكمت طبیعى و الهى، طب، ریاضى، موسیقى، هیات، تاریخ، علم انساب و... حظى وافر داشت و همچنین با فنون مختلف و هنرهاى خوشنویسى، نقاشى و تذهیب و تصویرسازى، زرفشانى، صحافى و خاتمسازى آشنا بود. همچنین شعر فارسى و تركى را نیكو مىسرود. وى علم تجوید و قرائت را نزد شیخ فخرالدین طبسى و پدرش، شیخ حسنعلى، آموخت. جاهى در خط نستعلیق، ابتدا چندى نزد مالك دیلیمى تعلیم گرفت اما چون به شیوهى میرعلى هروى متمایل بود، از روى خط او مشق مىكرد و گاهى نیز كتابت خفى مىكرد. سلطان ابراهیم میرزا پس از دوازده سال فرمانروایى خراسان به پایتخت (قزوین) احضار شد و شاه اسماعیل دوم بر اثر عداوت و كینهاى كه از وى و دیگر شاهزادگان داشت، او و یازده تن دیگر را به قتل رسانید. جاهى به صحبت دانشمندان و شعرا و ادبا و هنرمندان میل فراوان داشت و در مجلس وى غالبا دانشمندان و موسیقیدانان حاضر بودند. او چند ساز را به خوبى مىنواخت و در نواختن قانون شاگرد قاسم قانونى هراتى بود. از شاگردان وى مىتوان به میرمنشى قمى (پدر قاضى احمد)، خاقانى ثانى، خواجه حسین ثنایى مشهدى، انیسى شاملو و ملاشكوهى اشاره كرد. مجموعهى آثار وى عبارتند از: «خطوط خوشنویسان»؛ «تصاویر مصوران»؛ «جواهرات»؛ «ظروف چینى». همچنین وى در كتابخانهى خود قریب چهارهزار نسخهى خطى داشته است. جاهى صاحب «دیوان» شعرى قریب سههزار بیت است. از خطوط او دو قطعه موجود است كه هر دو رنگهى تحریردار، یكى به قلم سفیداب و دیگرى به زعفران، به خط نستعلیق سهدانگ خوش و هر دو به شیوهى میرعلى هروى است، با رقمهاى: «فقیر ابراهیم بن بهرام غفر ذنوبه» و «فقیر ابراهیم».
فعالیت ها : : مشاهیر / هنر / خط مشاهیر / هنر / شعر
تازه های مشاهیر
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}