شمس ‏الدین ابوالخیر محمد جزری

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 9 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 834/833 ق)، محدث، متكلم شافعى، قارى و مورخ. معروف به ابن جزرى. در دمشق به دنیا آمد و همان جا نشو و نما یافت. وى در زهد و تقوى معروف بود و در سیزده سالگى قرآن را حفظ كرد و بعد از آن اوقات خود را صرف تحصیل حدیث كرد. جزرى در نوزده سالگى به قاهره رفت و در سیزده قسم قرائت، مهارتى به دست آورد. از ابوالفدا و ضیاءالدین و شیخ‏السلام بلقینى اجازه‏ى فتوى گرفت. او در دوره‏ى تیمورى به سمرقند دعوت شد و تا زمان امیرتیمور در ماوراءالنهر ماند و بعد از مرگ وى به دارالسلطنه هرات شتافت و در آخر عمر به شیراز رفت و متصدى قضاوت شیراز شد و همان جا درگذشت. برخى از آثار وى: «المقدمه الجزریه»، در تجوید؛ «التمهید فى علم التجوید»؛ «النشر فى القرآت العشر»؛ «غایه النهایه فى طبقات القراء»؛ «اسنى المطالب فى مناقب على بن ابى‏طالب»؛ «الهدایه فى علم الروایه»؛ «المصعد الاحمد فى ختم مسند الامام احمد»، در حدیث؛ «التاریخ»؛ «عقداللألى فى الاحادیث المسلسلة العوالى».