ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1269 ق)، خطاط، مذهب و شاعر، متخلص به حجاب. وى شاگرد وصال شیرازى بود. در سال 1266 ق با پسران وصاف به هندوستان رفت و دو سال بعد به شیراز بازگشت. حجاب انواع نستعلیق را از شش دانگ تا غبار استوار و عالى مى‏نوشت و در سرودن شعر نیز مهارت داشت. صاحب «حدیقه الشعراء» آورده: «... در رسوم شاعرى هم بین‏الاقران ممتاز بود. دیوانش قریب شش هزار بیت است...»، او در شیراز درگذشت و در بقعه‏ى شاهچراغ دفن شد. از خطوط تذهیبى وى اثر رقم‏دارى دیده نشده است. از آثار او: یك نسخه شش دفتر «مثنوى» مولانا، به قلم كتابت خفى عالى، با رقم: «تمت الكتاب... كتبه فتح على الشیرازى المتخلص به حجاب، سنه‏ى 1263»؛ یك نسخه «لوایح» جامى، به قلم نیم دو دانگ خوش، با رقم: «.... اقل الكتاب فتح على الشیرازى متخلص به حجاب تحریر نمود...»؛ یك نسخه «تاریخ معجم»، به قلم نیم دو دانگ خوش، با رقم: «... اقل الكتاب فتح على الحجاب، گردید» و چند قطعه‏ى دیگر كه در احوال و آثار خوشنویسان» به آنها اشاره شده است.[1] فتحعلى بن محمد جعفر شاعر، خطاط شیرازى (ف. شیراز 1269 ه.ق.). وى در خط نستعلیق مهارت داشت. پس از مرگ او را در بقعه شاه‏چراغ دفن كردند.