ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1340 -1260 ش)، موسیقیدان و نوازنده. وى نوه‏ى مراد میرزاى حسام السلطنه، فاتح هرات بود. در تهران متولد شد. او پس از تحصیلات مقدماتى سمتى در دربار یافت و ملقب به حسام‏السلطنه شد و در تمام مدت عمر جز خدمات دربارى به كار دیگرى نپرداخت. جهانگیر مراد از كودكى به نوازندگى علاقه نشان مى‏داد و ابتدا در نزد تقى دانشور به نواختن ویولن پرداخت. وى بیشتر ایام عمر خود را با پرورش گل و معاشرت با استادان هنرمندى چون سید عزیز ملك و طاهرزاده و میرزا غلامرضاى شیرازى درویش‏خان صرف كرد. حسام‏السلطنه آهنگهاى ضربى بسیارى مى‏دانست و در موقع نوازندگى آنها را به موقع به كار مى‏برد. او همچنین به هنرهاى زیبا عشق مى‏ورزید و علاوه بر هنر نقاشى، تار، سه تار، پیانو، عود، ضرب و ویولن نیز مى‏نواخت و به سبب علاقه‏اش به قطعات ضربى اقدام به ساختن آنها كرد و آهنگهایى در ماهور، دشتى، ابوعطا و شوشترى براى تصنیف ساخت. اغلب اشعار تصنیفات او ساخته ملك‏الشعراى بهار بود. حسام در آخر سفر مظفرالدین‏شاه به اروپا، به همراه وى بود.