محمدحسین حسینی شیرازی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1149 -1184 ق)، عالم، عارف و شاعر، متخلص به حسینى. در خانواده‏اى قزوینى الاصل در كربلا متولد شد. پدرش، حاج محمد حسن، صاحب «ریاض الشهاده»، از شاگردان میر سید على بود كه به مرتبه‏ى اجتهاد رسیده بود. محمد حسین تحصیلات مقدماتى را در زادگاهش نزد حاج میرزا ابوالقاسم خاموش شیرازى، متخلص به سكوت، فراگرفت. وى براى ادامه‏ى تحصیلات و تصفیه قلب و تزكیه‏ى نفس به سفرهاى گوناگونى پرداخت. در طى همین مسافرتها به شیراز رفت و مدتى براى تكمیل تحصیلات در این شهر ساكن شد. پس از وفات پدر، به تحقیق مشغول شد و ریاست اهل شریعت و طریقت را بر عهده گرفت. از آثار وى: «خمسه‏ى حسینى»، مشتمل بر «اشترنامه»، «الهى نامه»، «مهر و ماه»، «وامق و عذرا»، «وصف الحال»؛ «دیوان» قصاید و غزلیات كه مفقود شده است.