ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س سیزدهم ق)، عارف و شاعر، متخلص به خاكى. ملقب به خاكیشاه. وى در اوایل عمر مشغول به كسب بود. ناگهان طالب صحبت اصحاب حال شد و به محب علیشاه چشتى سر سپرد و به تصفیه باطن و ریاضتهاى شاق مشغول شد. چندى به سفر عراق عرب و عجم رفت و در طى سفر گروهى مرید وى شدند، سپس به شیراز بازگشت. فقهاى عصر محب علیشاه را به كفر منصوب داشتند و از شیراز اخراج كردند. میرزا چندى در تكیه هفت‏تنان خارج شهر صومعه و خانقاه داشت. وى در اواخر عمر به تهران آمد و بعد از مدتى از دنیا رفت و خارج از شهر تهران دفن شد. خاكى گاهى شعر مى‏سرود و داراى «دیوان» شعر، در مراثى است.