ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1338 -1266 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به خسروى. در كرمانشاه به دنیا آمد. در اكثر علوم عقول و منقول بهره‏ى كافى داشت. در شاعرى تابع قدما بود. چون در اوایل عمر متوجه خدمت عرفا شد اكثر اوقاتش را به خلوت مى‏گذراند. خسروى و نهضت مشروطیت به آزادیخواهان پیوست و چندى نیز در همدان در زندان به سر برد و از آنجا به تهران تبعید شد و سر انجام در تهران درگذشت. اهمیت خسروى در ادبیات معاصر ایران از آن جهت است كه اغلب او را اولین نویسنده رمان تاریخى مى‏شناسند. از جمله آثارش: «دیوان» اشعار؛ «دیباى خسروى»؛ «شمس و طغرا»؛ «رساله‏ى تشریح العلل»، در عروض؛ «تذكره‏ى اقبال نامه»؛ ترجمه‏ى «عذراء قریش»؛ «رمانى در شرح احوال حسینقلى خان جهانسوز»؛ ترجمه‏ى «الهیئه و الاسلام»؛ ترجمه «حال شاعران كرمانشاه».