نعمت اللَّه ذکایی بیضایی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1365 ،1282 ش)، شاعر، متخلص به ذكایى. فرزند میرزا محمدرضا متخلص به ابن‏روح و برادر ادیب بیضایى است. در آران از توابع كاشان زاده شد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در زادگاهش و تهران گذرانید. در خلال خدمت در ارده‏ى ثبت اسناد و املاك كشور، در رشته حقوق موق به اخذ درجه‏ى لیسانس شد و تا سال 1342 ش در ادره ثبت خدمت كرد. وى كه شاعرى خوش ذوق و نكته‏سنج و شعرشناس بود، در سال 1322 ش انجمن ادبى تهران را تاسیس كرد و این انجمن تا سال 1357 ش هفته‏اى یك بار در منزلش تشكیل مى‏شد. از آثار او: «تذكره‏ى خوان نعمت»؛ «نقد الشعراء»؛ «طلیعه‏ى آثار انجمن ادبى تهران»؛ «ید بیضاء»؛ «علم بدیع»؛ «حقوق بین‏الملل»؛ «عروض و قافیه»؛ «قصص الشعراء»، كه دو كتاب اخیر هنوز به طبع نرسیده است.